Ik ben een wortel.

I am a carrot.

Ja, een wortel!

Yes, a carrot!

Ik woon in Hans' tuin.

I live in Hans's garden.

Elke dag komen er mensen om Hans' slimme paard te zien.

Every day, people come to see Hans's smart horse.

Ze stellen het paard rekenvragen.

They ask the horse math questions.

"Wat is twee plus drie?"

"What is two plus three?"

Het paard tikt vijf keer met zijn hoef.

The horse taps his foot five times.

Iedereen klapte!

Everyone claps!

Maar ik ken de waarheid.

But I know the truth.

Ik zie alles vanaf de grond.

I see everything from the ground.

Het paard is niet aan het rekenen.

The horse is not doing math.

Het paard kijkt heel aandachtig naar Hans.

The horse watches Hans very carefully.

Wanneer Hans zijn hoofd slechts een klein beetje beweegt, houdt het paard op met tikken.

When Hans moves his head just a little bit, the horse stops tapping.

Wanneer Hans zijn wenkbrauw optrekt, tikt het paard meer.

When Hans lifts his eyebrow, the horse taps more.

Hans weet niet dat hij dit doet.

Hans does not know he is doing this.

Hij denkt dat zijn paard heel slim is.

He thinks his horse is very smart.

Het paard wil alleen maar wortels, dus hij kijkt naar Hans als een goede leerling.

The horse just wants carrots, so he watches Hans like a good student.

Op een dag komt er een man met een bril.

One day, a man with glasses comes.

Hij vraagt Hans om te vertrekken.

He asks Hans to leave.

Nu kan het paard Hans niet zien.

Now the horse cannot see Hans.

De man vraagt,

The man asks,

"Wat is vier plus vier?"

"What is four plus four?"

Het paard kijkt om zich heen.

The horse looks around.

Nee Hans!

No Hans!

Het paard weet niet wat het moet doen.

The horse does not know what to do.

Hij tikt en tikt en tikt.

He taps and taps and taps.

Hij stopt niet bij acht.

He does not stop at eight.

Hij klopt twintig keer!

He taps twenty times!

De mensen zijn zeer verbaasd.

The people are very surprised.

Het paard is niet slim!

"The horse is not smart!"

zeggen ze.

they say.

"Hans hielp hem!"

"Hans was helping him!"

Maar Hans is verdrietig.

But Hans is sad.

Hij dacht werkelijk dat zijn paard kon rekenen.

He really thought his horse could do math.

Ik wil Hans vertellen:

I want to tell Hans:

"Jouw paard houdt van je."

"Your horse loves you."

"Daarom houdt hij je zo zorgvuldig in de gaten."

"That is why he watches you so carefully."

"Liefde is slimmer dan wiskunde."

"Love is smarter than math."

Maar ik ben slechts een wortel.

But I am just a carrot.

Niemand luistert naar wortels.

Nobody listens to carrots.