Mijn naam is Tinker Bell.

My name is Tinker Bell.

Ik ben een fee.

I am a fairy.

Ik woon in Nooitgedachtland met Peter Pan.

I live in Neverland with Peter Pan.

Maar ik moet je de waarheid over Peter vertellen. Iedereen denkt dat Peter een held is.

But I must tell you the truth about Peter. Everyone thinks Peter is a hero.

Ze hebben het mis.

They are wrong.

Peter is niet aardig tegen mij.

Peter is not nice to me.

Hij belt me alleen als hij toverstof nodig heeft.

He only calls me when he needs magic dust.

Hij zegt nooit

He never says

alsjeblieft of dankjewel

"please" or "thank you"

Peter brengt kinderen naar Nooitgedachtland.

Peter brings children to Neverland.

Hij zegt dat ze voor altijd plezier zullen hebben.

He says they will have fun forever.

Maar hij vertelt hun de waarheid niet.

But he does not tell them the truth.

Als kinderen ouder worden, stuurt Peter hen weg.

When children get older, Peter sends them away.

Hij wil voor altijd jong blijven.

He wants to stay young forever.

Hij wil geen vrienden die opgroeien.

He does not want friends who grow up.

Wendy kwam naar Nooitgedachtland met haar broers.

Wendy came to Neverland with her brothers.

Ze was aardig tegen me.

She was kind to me.

Ze gaf me een klein kopje voor water.

She gave me a small cup for water.

Ze zei dat ik mooi was.

She said I was beautiful.

Peter vond dit niet leuk.

Peter did not like this.

Hij was jaloers.

He was jealous.

Peter vertelde Wendy dat zij de moeder van de Verloren Jongens kon zijn.

Peter told Wendy she could be the mother of the Lost Boys.

Maar toen Wendy naar huis wilde, werd Peter boos.

But when Wendy wanted to go home, Peter was angry.

Hij zei dat ze nu saai was.

He said she was boring now.

Hij zei dat ze te oud was.

He said she was too old.

Ik hielp Wendy ontsnappen.

I helped Wendy escape.

Ik gaf haar magisch stof.

I gave her magic dust.

Ik wees haar de weg naar huis.

I showed her the way home.

Peter probeerde ons tegen te houden.

Peter tried to stop us.

Hij zei dat Wendy thuishoorde in Neverland.

He said Wendy belonged in Neverland.

Maar mensen behoren niet toe aan andere mensen.

But people do not belong to other people.

Nu leef ik alleen in Nooitgedachtland.

Now I live alone in Neverland.

Peter is hier nog steeds met nieuwe Verloren Jongens.

Peter is still here with new Lost Boys.

Hij vertelt hun dezelfde leugens.

He tells them the same lies.

Hij zegt dat ze voor altijd gelukkig zullen zijn.

He says they will be happy forever.

Maar geluk gaat niet over jong blijven.

But happiness is not about staying young.

Geluk gaat over vriendelijk zijn tegen je vrienden.

Happiness is about being kind to your friends.

Ik mis Wendy.

I miss Wendy.

Soms vlieg ik naar haar raam.

Sometimes I fly to her window.

Ze is nu ouder.

She is older now.

Ze heeft haar eigen kinderen.

She has her own children.

Ze vertelt hen verhalen over een fee die haar redde van een jongen die nooit opgroeide. Die fee ben ik.

She tells them stories about a fairy who saved her from a boy who never grew up. That fairy is me.