Mijn naam is Fluffy.

My name is Fluffy.

Ik ben Napoleons kat.

I am Napoleon's cat.

Ik zie alles van onder tafels en achter gordijnen.

I see everything from under tables and behind curtains.

De mensen zijn erg dwaas.

The humans are very silly.

Ze maken grote plannen over oorlog.

They make big plans about war.

Ze schreeuwen en zwaaien met papieren.

They shout and wave papers.

Maar ze vergeten mij op tijd te voeren.

But they forget to feed me on time.

Mijn meester Napoleon is klein en boos.

My master Napoleon is short and angry.

Hij wijst de hele dag naar kaarten.

He points at maps all day.

"Ik zal Rusland innemen!"

"I will take Russia!"

zegt hij.

he says.

Ik denk dat hij beter een dutje kan doen.

I think he should take a nap instead.

In Rusland is er een meisje dat Natasha heet.

In Russia, there is a girl named Natasha.

Zij danst en lacht.

She dances and laughs.

Er is ook Pierre.

There is also Pierre.

Hij is dik en aardig.

He is fat and kind.

Hij geeft me vis wanneer Napoleon niet kijkt.

He gives me fish when Napoleon is not looking.

De mensen voeren een grote oorlog.

The humans fight a big war.

Boem!

Boom!

Knal!

Bang!

Heel luid.

Very loud.

Ik verstop me onder bedden.

I hide under beds.

Het huis wordt koud.

The house gets cold.

Geen lekker eten meer.

No more good food.

Zelfs de muizen zijn nu mager.

Even the mice are skinny now.

Napoleon komt treurig thuis.

Napoleon comes home sad.

Zijn leger is weg.

His army is gone.

Rusland was te koud en te groot.

Russia was too cold and big.

Dit had ik hem kunnen vertellen.

I could have told him this.

Katten weten wat kou is.

Cats know about cold.

Natasja trouwt met Pierre.

Natasha marries Pierre.

Zij zijn gelukkig.

They are happy.

Ze hebben baby's die aan mijn staart trekken.

They have babies who pull my tail.

Maar ze geven me room, dus ik vergeef het hun.

But they feed me cream, so I forgive them.

De oorlog eindigt.

The war ends.

De mensen herbouwen hun huizen.

People rebuild their houses.

Ze planten tuinen.

They plant gardens.

De muizen worden weer dik.

The mice get fat again.

Dit maakt me blij.

This makes me happy.

Ik ben nu oud.

I am old now.

Ik slaap in zonnige ramen.

I sleep in sunny windows.

Ik kijk toe hoe nieuwe mensen dezelfde dwaze fouten maken.

I watch new humans make the same silly mistakes.

Ze leren het nooit.

They never learn.

Maar soms aaien ze me.

But sometimes they pet me.

Soms delen ze hun vis met me.

Sometimes they share their fish.

De mensen zijn niet allemaal slecht.

Humans are not all bad.

Het einde komt voor iedereen.

The end comes for everyone.

Zelfs voor katten.

Even for cats.

Maar de liefde blijft.

But love stays.

Voedsel blijft.

Food stays.

Warme plaatsen om te slapen blijven.

Warm places to sleep stay.

Dit is wat ik leerde van het kijken naar de grote oorlog.

This is what I learned from watching the big war.

Vechten is luidruchtig en dom.

Fighting is loud and stupid.

Aardig zijn is stil en slim.

Being kind is quiet and smart.

Now excuse me.

Now excuse me.

There is a mouse in the kitchen.

There is a mouse in the kitchen.