Mijn naam is Wally.

My name is Wally.

Ik ben een zeer grote witte walvis.

I am a very big white whale.

Ik leef in de diepblauwe zee met mijn visvrienden.

I live in the deep blue sea with my fish friends.

Elke dag zwem en speel ik.

Every day, I swim and play.

Ik eet kleine visjes en zing walvisliederen.

I eat small fish and sing whale songs.

De oceaan is mijn thuis.

The ocean is my home.

Ik ben hier gelukkig.

I am happy here.

Maar er is een probleem.

But there is a problem.

Een man met één been wil mij vangen.

A man with one leg wants to catch me.

Zijn naam is Kapitein Achab.

His name is Captain Ahab.

Hij heeft een groot schip met vele zeelieden.

He has a big ship with many sailors.

Lang geleden was ik bang.

Long ago, I was scared.

Kapitein Ahab probeerde mij te verwonden met een grote speer.

Captain Ahab tried to hurt me with a big spear.

Ik moest mezelf beschermen.

I had to protect myself.

Ik beet hem in zijn been.

I bit his leg.

Nu heeft hij een houten been.

Now he has a wooden leg.

Kapitein Ahab is zeer toornig.

Captain Ahab is very angry.

Hij bevaart de oceaan op zoek naar mij.

He sails the ocean looking for me.

Hij wil wraak.

He wants revenge.

Maar ik wil gewoon in vrede leven.

But I just want to live in peace.

Zijn zeelieden zijn moe.

His sailors are tired.

Ze willen naar huis naar hun families.

They want to go home to their families.

Maar Kapitein Ahab zegt,

But Captain Ahab says,

"Nee!"

"No!"

"Wij moeten de witte walvis vinden!"

"We must find the white whale!"

Op een dag zie ik zijn schip weer.

One day, I see his ship again.

Ik ben niet meer bang.

I am not scared anymore.

Ik ben nu ouder en wijzer.

I am older and wiser now.

Ik zwem naar de oppervlakte.

I swim up to the surface.

"Waarom jaag je me na?"

"Why do you chase me?"

Ik vraag met mijn walvisstem.

I ask with my whale voice.

Kapitein Achab kijkt verrast.

Captain Ahab looks surprised.

Hij had nog nooit eerder een walvis horen praten.

He never heard a whale talk before.

"Je hebt mijn been genomen!"

"You took my leg!"

schreeuwt hij.

he shouts.

"Jij probeerde mij eerst pijn te doen,"

"You tried to hurt me first,"

zeg ik treurig.

I say sadly.

"Ik beschermde alleen mezelf."

"I was only protecting myself."

De zeelieden luisteren.

The sailors listen.

Zij begrijpen het.

They understand.

Eén zeeman zegt,

One sailor says,

"Kapitein, misschien moeten we stoppen met vechten."

"Captain, maybe we should stop fighting."

Kapitein Ahab denkt lange tijd na.

Captain Ahab thinks for a long time.

Hij kijkt naar zijn houten been.

He looks at his wooden leg.

Hij kijkt naar mij die vredig in het water drijf.

He looks at me floating peacefully in the water.

Uiteindelijk knikt hij.

Finally, he nods.

Je hebt gelijk.

"You are right."

"Ik ben moe van het boos zijn."

"I am tired of being angry."

Nu zijn we vrienden.

Now we are friends.

Soms bezoekt kapitein Achab mij.

Sometimes Captain Ahab visits me.

We praten over de zee en de hemel.

We talk about the sea and the sky.

Zijn zeelieden zijn blij om naar huis te gaan.

His sailors are happy to go home.

De oceaan is weer vredig.

The ocean is peaceful again.