Maya i bestia

Maya mieszkała w małej wiosce blisko dużego lasu.

Maya lived in a small village near a big forest.

Każdego dnia piekła chleb i ciastka w sklepie swojej rodziny.

Every day, she baked bread and cookies in her family's shop.

Zapach świeżego chleba czynił wszystkich szczęśliwymi.

The smell of fresh bread made everyone happy.

Ale ludzie w jej wiosce byli przestrażeni.

But the people in her village were scared.

Mówili o potworze mieszkającym w ciemnym lesie.

They talked about a monster living in the dark forest.

Potwór wydawał głośne, straszne dźwięki w nocy.

The monster made loud, scary sounds at night.

Dzieci zostawaly w domu po zmroku.

Children stayed inside after dark.

Dorośli szybko przechodzili obok skraju lasu.

Adults walked quickly past the forest edge.

"Ten potwór jest niebezpieczny," powiedział burmistrz Tomek.

"That monster is dangerous," said Mayor Tom.

"Trzymajcie się z dala od lasu!" Maya też słuchała przerażających dźwięków.

"Stay away from the forest!" Maya listened to the frightening sounds too.

Ale myślała, że brzmią smutno, nie złościwie.

But she thought they sounded sad, not angry.

Może potwór był samotny?

Maybe the monster was lonely?

Może był głodny?

Maybe it was hungry?

Pewnego ranka Maya upiekła dodatkowy chleb.

One morning, Maya baked extra bread.

Ciepłe bochenki pachniały cudownie.

The warm loaves smelled wonderful.

Zawinęła je w czystą ściereczkę.

She wrapped them in a clean cloth.

"Dokąd idziesz?" zapytała jej mama.

"Where are you going?" asked her mother.

"Do lasu," powiedziała Maya.

"To the forest," Maya said.

"Myślę, że potwór może być głodny."

"I think the monster might be hungry."

Jej mama wyglądała na zmartwioną.

Her mother looked worried.

"Maya, to nie jest bezpieczne!" Ale Maya była odważna.

"Maya, that's not safe!" But Maya was brave.

Wierzyła, że jedzenie może pomóc każdemu poczuć się lepiej.

She believed that food could help anyone feel better.

Wzięła koszyk ze świeżym chlebem i poszła w stronę lasu.

She picked up her basket of fresh bread and walked toward the forest.

Jej serce biło szybko, ale szła dalej.

Her heart beat fast, but she kept walking.

Drzewa stawały się ciemniejsze, gdy wchodziła do lasu.

The trees grew darker as she entered the forest.

Maya szła powoli w ciemny las.

Maya walked slowly into the dark forest.

Jej koszyk z ciepłym chlebem dawał jej odwagę.

Her basket of warm bread made her feel brave.

Usłyszała smutny dźwięk dochodzacy z głębi drzew.

She heard a sad sound coming from deep in the trees.

Podążyła za dźwiękiem.

It was not a scary roar.

It was... singing?

W polanie znalazła dużego smoka.

Smok miał łuski w kolorze ognia.

Maya followed the beautiful voice to a small clearing.

Wyglądał na smutnego i samotnego.

There, sitting by a stream, was a large dragon.

He had dark scales and big wings.

Maya nie uciekła.

His eyes were golden and kind.

Zamiast tego wyciągnęła swój chleb.

"Cześć," powiedziała cicho.

The dragon saw Maya and stopped singing.

"Przyniosłam ci coś do jedzenia."

"Please don't run away," he said softly.

"I won't hurt you."

Smok spojrzał na nią zdziwiony.

Nikt nigdy nie był dla niego miły.

Maya was surprised.

Powoli wziął chleb i zjadł go.

The dragon's voice was gentle.

Jego oczy zrobiły się łagodniejsze.

"I'm Maya," she said.

"I brought you some bread.

"Dziękuję," powiedział smok.

"Mam na imię Ember."

Are you hungry?" The dragon smiled.

"I'm Ember.

Maya się uśmiechnęła.

Thank you for being kind.

"Jestem Maya."

Most people run when they see me."

"Dlaczego jesteś taki smutny?"

He looked very sad.

Ember westchnął.

"Why?" Maya asked, sitting down near him.

"Jestem sam od bardzo dawna."

"Ludzie się mnie boją przez to jak wyglądam."

"I am under a curse," Ember explained.

"A witch made me look scary.

Maya usiadła obok niego.

But I'm not scary inside.

"Ja się ciebie nie boję," powiedziała.

I love music and art.

"Będę twoją przyjaciółką."

I just want friends."

Od tego dnia Maya codziennie odwiedzała Embera.

Maya felt sorry for the lonely dragon.

Przynosiła mu jedzenie i opowiadała mu historie.

"I don't think you're scary," she said.

Ember dzielił się z nią swoimi piosenkami i rysunkami.

Stali się najlepszymi przyjaciółmi.

"Would you like to be friends?" Ember's golden eyes lit up with happiness.

Ludzie w wiosce zauważyli, że Maya chodzi do lasu.

The next morning, Maya woke up excited.

Martwili się o nią.

She packed fresh bread and cookies in her basket.

Ale Maya powiedziała im prawdę.

She wanted to visit her new friend Ember again.

"Potwór to nie potwór," powiedziała.

Maya walked through the forest to the clearing.

"To smok o imieniu Ember."

"Ember!" she called out.

"Jest miły i łagodny."

"On tylko chce mieć przyjaciela."

"I brought you breakfast!" The dragon's eyes lit up with joy.

"You came back!

Powoli niektórzy wiesniacy zaczęli jej wierzyć.

I was worried you might not return."

Poszli z Maya do lasu.

Kiedy spotkali Embera, zobaczyli, że Maya miała rację.

"Of course I came back," Maya smiled.

Ember był łagodny i przyjazny.

"Friends visit each other."

Wkrótce cała wioska polubiła Embera.

Every day after that, Maya visited Ember.

Pomagał im ogrzewać domy zimą.

She brought him different foods to try - apple pies, chocolate muffins, and sweet cakes.

Pomagał im oświetlać festiwale.

Ember loved everything she made.

Bawił się z dziećmi.

But Maya's favorite part was listening to Ember sing.

Maya nauczyła wszystkich ważnej lekcji.

His voice was beautiful and magical.

Nie powinniśmy oceniać innych po wyglądzie.

He sang songs about flying through clouds and dancing with stars.

Czasami ci, którzy wyglądają strasznie, mają najmiłsze serca.

Sometimes he hummed gentle melodies that made Maya feel peaceful.

I czasami wszystko, czego ktoś potrzebuje, to przyjaciel.

"Your singing is wonderful," Maya told him one afternoon.

Pewnego dnia Maya znalazła stare drzewo głęboko w lesie.

"It makes me happy."

Drzewo miało twarz i mówiło!

"Jestem Stary Wierzba," powiedziało drzewo.

Ember blushed.

"Znam wiele tajemnic tego lasu."

"No one has ever said that before.

In my village, everyone was afraid of my voice."

Maya była zdziwiona, ale nie przestrażona.

"Czy możesz mi powiedzieć o Emberze?" zapytała.

"That's silly," Maya said.

"You have the most beautiful voice I've ever heard."

Stary Wierzba westchnął.

"Ember nie zawsze był smokiem."

As weeks passed, Maya and Ember became best friends.

"Dawno temu był młodym chłopcem."

But Maya noticed something strange.

"Zła czarownica rzuciła na niego klątwę, ponieważ był zbyt miły."

Sometimes, when Ember was very happy or sad, his scary appearance would flicker, like magic was fighting inside him.

"Klątwa może być złamana tylko przez kogoś, kto naprawdę widzi serce Embera.

One sunny morning, Maya sat with Ember by the old willow tree at the edge of the forest.

Kogoś, kto kocha go jako przyjaciela, nie z powodu tego jak wygląda, ale z powodu tego kim jest w środku."

The ancient tree's leaves rustled softly in the wind.

Suddenly, a gentle voice spoke from the tree itself.

Maya wróciła do Embera z ciepłym sercem.

"Hello, young ones," said Old Willow.

Uważnie słuchała słów Starego Wierzby.

Maya gasped in surprise, but Ember smiled sadly.

Klątwa mogła być złamana przez kogoś, kto widział prawdziwe serce Embera.

"Old Willow has been my friend for many years," Ember explained.

Maya już wiedziała, że Ember jest miły i łagodny.

"She knows about my curse."

Kochała go jako przyjaciela, nie z powodu tego jak wyglądał.

The wise tree spirit's voice was warm and kind.

Kiedy Maya znalazła Embera przy strumieniu, usiadła obok niego.

"Maya, I have watched you visit Ember every day.

"Ember," powiedziała cicho, "jesteś moim drogim przyjacielem.

You bring him food and friendship.

Twoje serce jest piękne.

You listen to his songs and stories.

Zależy mi na tobie takim, jakim jesteś."

Most importantly, you see his true heart."

Kiedy wypowiedziała te słowa z serca, stało się coś magicznego.

Maya looked confused.

Jasne, ciepłe światło otoczyło Embera.

"What do you mean?" she asked.

Straszny kształt smoka zaczął się zmieniać.

Old Willow's branches swayed gently.

Kiedy światło zgasło, przed Maya stał młody mężczyzna o życzliwych oczach.

"Ember is under a powerful curse.

"Klątwa została złamana!" powiedział Ember z radością.

It makes him look scary to frighten people away.

"Dziękuję, Maya.

But you are different, Maya.

Twoja przyjaźń mnie uratowała."

You looked past his frightening appearance and saw his kindness.

Maya się uśmiechnęła.

You saw his gentle soul."

"Teraz możesz pójść ze mną do wioski.

Ember's eyes filled with hope.

Wszyscy cię pokochają tak jak ja."

"Can the curse be broken?" Maya asked eagerly.

Poszli razem do wioski.

"Yes," Old Willow whispered.

Kiedy ludzie zobaczyli łagodny uśmiech Embera i usłyszeli jego historię, przyjęli go z otwartymi ramionami.

"The curse can only be broken by someone who truly sees Ember's heart.

Maya nie tylko znalazła przyjaciela, ale pomogła swojej wiosce też go znaleźć.

Someone who loves him as a friend, not because of how he looks, but because of who he is inside."

Od tego dnia Ember mieszkał szczęśliwie w wiosce, dzieląc się swoją muzyką i sztuką ze wszystkimi.

Maya walked back to Ember with a warm heart.

She had listened to Old Willow's words carefully.

The curse could be broken by someone who saw Ember's true heart.

Maya already knew that Ember was kind and gentle.

She loved him as a friend, not because of how he looked.

When Maya found Ember by the stream, she sat beside him.

"Ember," she said softly, "you are my dear friend.

Your heart is beautiful.

I care about you just as you are."

As she spoke these words from her heart, something magical happened.

A bright, warm light surrounded Ember.

The scary dragon shape began to change.

When the light faded, a young man with kind eyes stood before Maya.

"The curse is broken!" Ember said with joy.

"Thank you, Maya.

Your friendship saved me."

Maya smiled.

"Now you can come to the village with me.

Everyone will love you as I do."

They walked to the village together.

When the people saw Ember's gentle smile and heard his story, they welcomed him with open arms.

Maya had not only found a friend, but helped her village find one too.

From that day on, Ember lived happily in the village, sharing his music and art with everyone.