Mi nombre es Dido. Soy la Reina de Cartago.

Mijn naam is Dido. Ik ben de Koningin van Carthago.

Quiero contarte sobre el hombre que me rompió el corazón.

Ik wil je vertellen over de man die mijn hart heeft gebroken.

Un día, llegaron barcos a mi ciudad.

Op een dag kwamen er schepen naar mijn stad.

Los barcos estaban rotos.

De schepen waren gebroken.

Los hombres estaban cansados y hambrientos.

De mannen waren moe en hongerig.

Su líder era alto y apuesto.

Hun leider was lang en knap.

Su nombre era Eneas.

Zijn naam was Aeneas.

"Por favor, ayúdanos,"

"Help ons alstublieft,"

dijo.

zei hij.

"Perdimos nuestro hogar."

"We hebben ons thuis verloren."

"Troya ha desaparecido."

"Troje is verdwenen."

Los griegos lo quemaron todo.

De Grieken verbrandden alles.

Me dio lástima.

Ik had medelijden met hem.

Le di comida y un lugar donde dormir.

Ik gaf hem eten en een plek om te slapen.

Escuché sus historias sobre la guerra.

Ik luisterde naar zijn verhalen over de oorlog.

Me contó sobre el gran caballo de madera.

Hij vertelde me over het grote houten paard.

Me contó cómo cargó a su anciano padre sobre la espalda cuando huyeron.

Hij vertelde me hoe hij zijn oude vader op zijn rug droeg toen ze wegvluchtten.

Cada día me gustaba más.

Elke dag mocht ik hem meer.

Cada día, yo le gustaba más.

Elke dag hield hij meer van mij.

Caminamos por mis jardines.

We wandelden in mijn tuinen.

Cenamos juntos.

We aten samen het avondmaal.

Hablamos hasta que salieron las estrellas.

We praatten tot de sterren tevoorschijn kwamen.

"Quédate conmigo,"

"Blijf bij me,"

dije.

zei ik.

"Sé mi rey."

"Wees mijn koning."

"Podemos ser felices aquí."

"We kunnen hier gelukkig zijn."

Me besó.

Hij kuste me.

"Sí,"

"Ja,"

dijo.

zei hij.

"Quiero quedarme."

"Ik wil blijven."

Pero los dioses tenían otros planes.

Maar de goden hadden andere plannen.

Le enviaron un mensaje a Eneas.

Zij zonden een boodschap naar Aeneas.

"Debes ir a Italia."

"Je moet naar Italië gaan."

"Debes construir una nueva ciudad."

"Je moet een nieuwe stad bouwen."

"Tu pueblo te necesita."

"Je volk heeft je nodig."

Una mañana, desperté solo.

Op een ochtend werd ik alleen wakker.

Corrí hacia la ventana.

Ik rende naar het raam.

Sus barcos se alejaban navegando.

Zijn schepen voeren weg.

No se despidió.

Hij nam geen afscheid.

No miró hacia atrás.

Hij keek niet om.

Mi corazón se hizo mil pedazos.

Mijn hart brak in duizend stukken.

Subí a la cima de mi palacio.

Ik klom naar de top van mijn paleis.

Observé cómo sus naves se volvían cada vez más pequeñas.

Ik keek toe hoe zijn schepen kleiner en kleiner werden.

¡Te amé!

"Ik hield van je!"

Le grité al mar.

Ik schreeuwde naar de zee.

¡Te di todo!

"Ik heb je alles gegeven!"

Pero él se había ido.

Maar hij was weg.

Se fue a Italia.

Hij ging naar Italië.

Construyó su nueva ciudad.

Hij bouwde zijn nieuwe stad.

Ahora la llaman Roma.

Ze noemen het nu Rome.

¿Y yo?

En ik?

Yo sigo aquí, recordando aún al hombre que se marchó navegando.

Ik ben er nog steeds, herinner me nog steeds de man die wegzeilde.