Kapitein Maya's Eindeloze Stormwaarschuwing
Captain Maya's Endless Storm Warning
Wanneer Kapitein Maya een dringende stormwaarschuwing ontvangt op de scheepsradio, ontdekt ze dat de boodschap steeds dezelfde angstaanjagende voorspelling herhaalt. Terwijl donkere wolken zich aan de horizon verzamelen, moet Maya uitzoeken waarom de tijd vast lijkt te zitten in een eindeloze lus voordat haar bemanning een ramp tegemoet gaat.
Kapitein Maya hield meer van de oceaan dan van wat ook ter wereld.
Captain Maya loved the ocean more than anything in the world.
Ze voer elke dag met haar grote rode schip.
She sailed her big red ship every day.
De zon was warm en het water was blauw.
The sun was warm and the water was blue.
Maya was heel blij.
Maya was very happy.
Op een ochtend zag Maya donkere wolken aan de hemel.
One morning, Maya saw dark clouds in the sky.
De wind begon hard te waaien.
The wind began to blow hard.
Haar schip bewoog op en neer op de grote golven.
Her ship moved up and down on the big waves.
Maya was niet bang.
Maya was not afraid.
Ze had eerder door vele stormen gevaren.
She had sailed through many storms before.
Maar deze storm was anders.
But this storm was different.
De regen viel als stenen uit de hemel.
The rain fell like rocks from the sky.
De bliksem maakte de donkere hemel voor slechts één seconde helder.
Lightning made the dark sky bright for just one second.
De donder maakte luide geluiden die Maya's oren pijn deden.
Thunder made loud noises that hurt Maya's ears.
Haar schip draaide rond en rond als een speelgoedje.
Her ship spun around and around like a toy.
"Ik moet land vinden!"
"I must find land!"
riep Maya naar haar bemanning.
Maya shouted to her crew.
Maar toen ze om zich heen keek, waren al haar matrozen verdwenen.
But when she looked around, all her sailors were gone.
Ze was alleen op haar schip.
She was alone on her ship.
De storm had hen weggenomen.
The storm had taken them away.
Maya probeerde naar het strand te zeilen, maar de wind duwde haar schip terug naar het diepe water.
Maya tried to sail to the beach, but the wind pushed her ship back to the deep water.
Ze probeerde het keer op keer.
She tried again and again.
Elke keer was de storm sterker.
Each time, the storm was stronger.
Elke keer ging haar schip terug naar de oceaan.
Each time, her ship went back to the ocean.
Er gingen dagen voorbij.
Days passed.
Weken gingen voorbij.
Weeks passed.
Jaren gingen voorbij.
Years passed.
Maya kon het land niet bereiken.
Maya could not reach land.
Ze kon niet stoppen met zeilen.
She could not stop sailing.
De storm volgde haar overal waar ze ging.
The storm followed her everywhere she went.
Haar rode schip werd oud en grijs.
Her red ship became old and gray.
Haar kleren werden gescheurd en vuil.
Her clothes became torn and dirty.
Maar Maya kon niet sterven.
But Maya could not die.
Zij kon niet rusten.
She could not rest.
Maya leerde iets belangrijks tijdens die lange jaren.
Maya learned something important during those long years.
Voordat grote stormen andere schepen konden beschadigen, kon zij ze als eerste zien.
Before big storms came to hurt other ships, she could see them first.
Ze kon ze in haar botten voelen.
She could feel them in her bones.
Ze kon ze in de lucht ruiken.
She could smell them in the air.
Nu had Maya een nieuwe baan.
Now Maya had a new job.
Wanneer ze een storm zag aankomen, zeilde ze met haar spookschip om andere zeilers te waarschuwen.
When she saw a storm coming, she sailed her ghost ship to warn other sailors.
Ze verscheen naast hun boten en riep: "Er komt een grote storm aan!"
She would appear next to their boats and shout, "Big storm is coming!
Ga nu naar huis!
Go home now!
Red jezelf!
Save yourselves!"
Sommige matrozen luisterden naar Maya.
Some sailors listened to Maya.
Ze voeren hun schepen naar veilige havens.
They sailed their ships to safe harbors.
Ze leefden om their families weer te zien.
They lived to see their families again.
Maar andere zeelieden lachten om de vreemde vrouw op het oude grijze schip.
But other sailors laughed at the strange woman on the old gray ship.
Ze geloofden haar waarschuwingen niet.
They did not believe her warnings.
Deze zeelieden gingen verloren in de stormen.
These sailors were lost in the storms.
Elke nacht kijkt Maya naar de sterren en denkt ze terug aan haar oude leven.
Every night, Maya looks at the stars and remembers her old life.
Ze herinnert zich de warme zon en het kalme blauwe water.
She remembers the warm sun and calm blue water.
Ze herinnert zich haar bemanning en hun vrolijke liedjes.
She remembers her crew and their happy songs.
Ze voelt zich verdrietig, maar ze weet dat haar werk belangrijk is.
She feels sad, but she knows her work is important.
Maya vaart nog steeds over de oceaan.
Maya still sails the ocean today.
Vissers noemen haar de Vliegende Hollander, ook al is ze een vrouw.
Fishermen call her the Flying Dutchman, even though she is a woman.
Als je op een heldere dag een oud grijs schip ziet, zwaai dan naar Maya.
When you see an old gray ship on a clear day, wave to Maya.
Ze is eenzaam na al die jaren.
She is lonely after all these years.
Wanneer de stormwolken samenpakken en de wind koud wordt, luister dan naar haar stem.
When storm clouds gather and the wind grows cold, listen for her voice.
Ze probeert je leven te redden.
She is trying to save your life.
Maya kan niet naar huis, maar ze helpt anderen de weg terug te vinden naar de mensen van wie ze houden.
Maya cannot go home, but she helps others find their way back to the people they love.
Dit is haar geschenk aan de wereld, en dit is haar vloek.
This is her gift to the world, and this is her curse.