Het Geheim van de Witte Pop
The White Doll's Secret
Wanneer Maya een oude witte porseleinen pop vindt die verstopt ligt op de zolder van haar grootmoeder, verwacht ze nooit dat dit haar leven voor altijd zal veranderen. Maar sommige geheimen zijn bedoeld om ontdekt te worden, en deze pop heeft geduldig gewacht op de juiste persoon om haar mysterieuze verleden te onthullen.
Emma woonde in een klein huisje bij haar grootmoeder.
Emma lived in a small house with her grandmother.
Elke avond vertelde oma Emma enge verhalen voor het slapengaan.
Every night, Grandma told Emma scary stories before bed.
Emma hield van deze verhalen, maar soms bezorgden ze haar nare dromen.
Emma loved these stories, but sometimes they gave her bad dreams.
Op een koude oktoberavond zat oma op Emma's bed.
One cold October night, Grandma sat on Emma's bed.
"Vanavond ga ik je vertellen over de Boeman," zei ze.
"Tonight I will tell you about the Boogeyman," she said.
Haar stem was zacht en mysterieus.
Her voice was soft and mysterious.
De Boeman is heel lang en heel mager.
"The Boogeyman is very tall and very thin.
Hij heeft lange zwarte vingers en rode ogen.
He has long black fingers and red eyes.
Hij komt 's nachts wanneer de kinderen slapen.
He comes at night when children are sleeping.
Maar de Boeman is niet dom.
But the Boogeyman is not stupid.
Hij is heel slim.
He is very clever."
Emma trok haar deken op tot aan haar neus.
Emma pulled her blanket up to her nose.
"Wat doet hij, oma?"
"What does he do, Grandma?"
Hij heeft een speciale truc.
"He has a special trick.
De Boeman draagt een mooie witte pop.
The Boogeyman carries a beautiful white doll.
Deze pop heeft gouden haar en een mooie blauwe jurk.
This doll has golden hair and a pretty blue dress.
Ze ziet eruit als een echt klein meisje.
She looks like a real little girl.
De Boeman zet deze pop in kinderkamers terwijl ze slapen.
The Boogeyman puts this doll in children's rooms while they sleep."
Waarom doet hij dat?
"Why does he do that?"
vroeg Emma.
Emma asked.
Haar hart klopte snel.
Her heart was beating fast.
Wanneer een kind wakker wordt en de mooie pop ziet, wil het hem aanraken.
"When a child wakes up and sees the pretty doll, they want to touch it.
Ze willen ermee spelen.
They want to play with it.
Maar wanneer ze de pop aanraken, gebeurt er iets verschrikkelijks.
But when they touch the doll, something terrible happens.
Het kind wordt heel klein.
The child becomes very small.
Het kind wordt de nieuwe pop.
The child becomes the new doll.
En de oude pop wordt vrij.
And the old doll becomes free."
Emma's ogen waren heel groot.
Emma's eyes were very big.
"Dat is eng, oma!"
"That's scary, Grandma!"
Ja, dat is het.
"Yes, it is.
De Boeman neemt de nieuwe pop mee.
The Boogeyman takes the new doll away.
Hij houdt het vast totdat hij een ander kind vindt.
He keeps it until he finds another child.
Dan gebruikt hij dezelfde truc weer.
Then he uses the same trick again."
Die nacht kon Emma niet goed slapen.
That night, Emma could not sleep well.
Ze bleef maar denken aan de witte pop.
She kept thinking about the white doll.
Ze bleef rondkijken in haar donkere kamer.
She kept looking around her dark room.
Om drie uur 's nachts werd Emma wakker.
At three o'clock in the morning, Emma woke up.
Er was iets anders.
Something was different.
Op haar stoel lag een pop.
On her chair, there was a doll.
Hij was wit en prachtig, net zoals in oma's verhaal.
It was white and beautiful, just like in Grandma's story.
De pop had gouden haar en droeg een blauwe jurk.
The doll had golden hair and wore a blue dress.
Emma ging rechtop in haar bed zitten.
Emma sat up in her bed.
De pop was zo mooi.
The doll was so pretty.
Het zag er zo echt uit.
It looked so real.
Emma wilde zijn zachte haar aanraken.
Emma wanted to touch its soft hair.
Ze wilde het vasthouden.
She wanted to hold it.
Langzaam stapte Emma uit bed.
Slowly, Emma got out of bed.
Ze liep naar de stoel.
She walked to the chair.
De ogen van de pop leken haar te volgen.
The doll's eyes seemed to follow her.
Bewogen ze?
Were they moving?
Emma wist het niet zeker.
Emma was not sure.
Ze stak haar hand uit.
She reached out her hand.
De pop voelde warm aan.
The doll felt warm.
Dit was vreemd.
This was strange.
Poppen horen koud te zijn.
Dolls should be cold.
"Help me," fluisterde de pop.
"Help me," the doll whispered.
"Alsjeblieft, help me."
"Please help me."
Emma sprong achteruit.
Emma jumped back.
Poppen kunnen niet praten!
Dolls cannot talk!
Maar toen herinnerde ze zich oma's verhaal.
But then she remembered Grandma's story.
Deze pop was ooit een echt kind!
This doll was once a real child!
Hoe kan ik je helpen?
"How can I help you?"
fluisterde Emma terug.
Emma whispered back.
"Laat andere kinderen me niet aanraken."
"Do not let other children touch me.
Verstop me.
Hide me.
Houd me veilig tot de ochtend.
Keep me safe until morning.
"Als de zon opkomt, zal ik vrij zijn."
When the sun comes up, I will be free."
Emma was bang, maar ze was ook dapper.
Emma was scared, but she was also brave.
Ze pakte de pop op en verstopte hem onder haar bed.
She picked up the doll and hid it under her bed.
Ze bleef de hele nacht wakker om de magische pop te beschermen.
She stayed awake all night, protecting the magic doll.
Toen de ochtend aanbrak, vulde helder zonlicht de kamer.
When morning came, bright sunlight filled the room.
Onder het bed vond Emma een briefje.
Under the bed, Emma found a note.
Er stond: "Dank je wel dat je me hebt gered.
It said: "Thank you for saving me.
Je bent heel aardig en heel slim. - Sarah"
You are very kind and very smart. - Sarah"
Emma zag de witte pop nooit meer terug.
Emma never saw the white doll again.
Maar soms, op zonnige dagen, hoorde ze kinderen lachen in haar tuin.
But sometimes, on sunny days, she heard children laughing in her garden.
Ze wist dat Sarah vrij en gelukkig was.
She knew Sarah was free and happy.
Vanaf die dag was Emma nooit meer bang voor de Boeman.
From that day, Emma was never afraid of the Boogeyman again.
Ze leerde dat dapper en aardig zijn sterker was dan welk eng monster dan ook.
She learned that being brave and kind was stronger than any scary monster.