My name is Spot. I am Doctor Faustus's dog.

Mijn naam is Spot. Ik ben de hond van Doctor Faustus.

I see everything.

Ik zie alles.

My master is very smart.

Mijn meester is zeer slim.

He reads big books all day.

Hij leest de hele dag dikke boeken.

But he is not happy.

Maar hij is niet gelukkig.

He wants to know everything in the world.

Hij wil alles in de wereld weten.

One dark night, a strange man comes to our house.

Op een donkere nacht komt er een vreemde man naar ons huis.

He wears a black coat.

Hij draagt een zwarte jas.

He smells like fire.

Hij ruikt naar vuur.

I bark at him, but my master tells me to be quiet.

Ik blaf naar hem, maar mijn baasje zegt dat ik stil moet zijn.

"I can give you magic powers,"

"Ik kan je magische krachten geven,"

says the strange man.

zegt de vreemde man.

"You can know everything."

"Je kunt alles weten."

"You can do anything."

"Je kunt alles doen."

"But you must give me your soul."

"Maar je moet me je ziel geven."

I wag my tail.

Ik kwispel met mijn staart.

This is a bad idea!

Dit is een slecht idee!

Dogs know these things.

Honden weten deze dingen.

But my master says yes.

Maar mijn baasje zegt van wel.

The strange man gives my master a magic book.

De vreemde man geeft mijn meester een magisch boek.

Now my master can fly.

Nu kan mijn meester vliegen.

He can make gold.

Hij kan goud maken.

He can talk to dead people.

Hij kan met dode mensen praten.

I follow him everywhere.

Ik volg hem overal.

But I see my master change.

Maar ik zie mijn meester veranderen.

He becomes mean.

Hij wordt gemeen.

He does not pet me anymore.

Hij aait me niet meer.

He does not give me food.

Hij geeft me geen eten meer.

His eyes become red like fire.

Zijn ogen worden rood als vuur.

Twenty years pass.

Twintig jaar gaan voorbij.

I am an old dog now.

Ik ben nu een oude hond.

The strange man comes back.

De vreemde man komt terug.

"Time to go,"

"Tijd om te gaan,"

he says to my master.

zegt hij tegen mijn meester.

My master is scared now.

Mijn meester is nu bang.

He cries.

Hij huilt.

He says sorry.

Hij zegt sorry.

But it is too late.

Maar het is te laat.

I try to save him.

Ik probeer hem te redden.

I bite the strange man's leg.

Ik bijt de vreemde man in zijn been.

But he just laughs.

Maar hij lacht alleen maar.

They disappear in smoke and fire.

Ze verdwijnen in rook en vuur.

I am alone.

Ik ben alleen.

Now I live with the neighbor.

Nu woon ik bij de buurman.

She is kind.

Ze is aardig.

She gives me good food.

Ze geeft me goed eten.

Sometimes I dream about my master.

Soms droom ik over mijn meester.

I hope he learned that love is better than magic.

Ik hoop dat hij heeft geleerd dat liefde beter is dan magie.

Dogs always know this.

Honden weten dit altijd.

The end.

Het einde.