Mon nom est Spot. Je suis le chien du Docteur Faust.

Mijn naam is Spot. Ik ben de hond van Doctor Faustus.

Je vois tout.

Ik zie alles.

Mon maître est très intelligent.

Mijn meester is zeer slim.

Il lit de gros livres toute la journée.

Hij leest de hele dag dikke boeken.

Mais il n'est pas heureux.

Maar hij is niet gelukkig.

Il veut tout savoir du monde.

Hij wil alles in de wereld weten.

Une nuit sombre, un homme étrange vient chez nous.

Op een donkere nacht komt er een vreemde man naar ons huis.

Il porte un manteau noir.

Hij draagt een zwarte jas.

Il sent le feu.

Hij ruikt naar vuur.

Je lui aboie dessus, mais mon maître me dit de me taire.

Ik blaf naar hem, maar mijn baasje zegt dat ik stil moet zijn.

« Je peux te donner des pouvoirs magiques, »

"Ik kan je magische krachten geven,"

dit l'homme étrange.

zegt de vreemde man.

« Tu peux tout savoir. »

"Je kunt alles weten."

Tu peux tout faire.

"Je kunt alles doen."

« Mais tu dois me donner ton âme. »

"Maar je moet me je ziel geven."

Je remue la queue.

Ik kwispel met mijn staart.

C'est une mauvaise idée !

Dit is een slecht idee!

Les chiens savent ces choses-là.

Honden weten deze dingen.

Mais mon maître dit que oui.

Maar mijn baasje zegt van wel.

L'homme étrange donne à mon maître un livre magique.

De vreemde man geeft mijn meester een magisch boek.

Maintenant mon maître peut voler.

Nu kan mijn meester vliegen.

Il peut faire de l'or.

Hij kan goud maken.

Il peut parler aux morts.

Hij kan met dode mensen praten.

Je le suis partout.

Ik volg hem overal.

Mais je vois mon maître changer.

Maar ik zie mijn meester veranderen.

Il devient méchant.

Hij wordt gemeen.

Il ne me caresse plus.

Hij aait me niet meer.

Il ne me donne plus à manger.

Hij geeft me geen eten meer.

Ses yeux deviennent rouges comme le feu.

Zijn ogen worden rood als vuur.

Vingt années s'écoulent.

Twintig jaar gaan voorbij.

Je suis un vieux chien maintenant.

Ik ben nu een oude hond.

L'homme étrange revient.

De vreemde man komt terug.

« Il est temps de partir »,

"Tijd om te gaan,"

dit-il à mon maître.

zegt hij tegen mijn meester.

Mon maître a peur maintenant.

Mijn meester is nu bang.

Il pleure.

Hij huilt.

Il s'excuse.

Hij zegt sorry.

Mais il est trop tard.

Maar het is te laat.

J'essaie de le sauver.

Ik probeer hem te redden.

Je mords la jambe de l'homme étrange.

Ik bijt de vreemde man in zijn been.

Mais il se contente de rire.

Maar hij lacht alleen maar.

Ils disparaissent dans la fumée et le feu.

Ze verdwijnen in rook en vuur.

Je suis seul.

Ik ben alleen.

Maintenant je vis chez le voisin.

Nu woon ik bij de buurman.

Elle est gentille.

Ze is aardig.

Elle me donne de la bonne nourriture.

Ze geeft me goed eten.

Parfois je rêve de mon maître.

Soms droom ik over mijn meester.

J'espère qu'il a appris que l'amour vaut mieux que la magie.

Ik hoop dat hij heeft geleerd dat liefde beter is dan magie.

Les chiens le savent toujours.

Honden weten dit altijd.

La fin.

Het einde.