Mijn naam is Raaf Nummer Drie.

My name is Raven Number Three.

Ik wil je vertellen over mijn vreemde familie.

I want to tell you about my strange family.

Vorige week was ik een jongen.

Last week, I was a boy.

Mijn zes broers waren ook jongens.

My six brothers were boys too.

We woonden in een huis met onze ouders en kleine zusje.

We lived in a house with our parents and baby sister.

Op een dag was onze baby zusje heel ziek.

One day, our baby sister was very sick.

Onze vader was boos en bang.

Our father was angry and scared.

Hij schreeuwde,

He shouted,

"Ik wou dat mijn zeven zonen vogels waren!"

"I wish my seven sons were birds!"

"Dan kon ik me op mijn dochter concentreren!"

"Then I could focus on my daughter!"

Magische woorden zijn gevaarlijk.

Magic words are dangerous.

Plotseling werden we zwarte raven.

Suddenly, we became black ravens.

We vlogen weg van ons huis.

We flew away from our house.

We konden niet terug.

We could not go back.

Onze zus werd volwassen.

Our sister grew up.

Ze leerde over haar zeven broers.

She learned about her seven brothers.

Ze voelde zich heel verdrietig.

She felt very sad.

"Dit is mijn schuld,"

"This is my fault,"

zei ze.

she said.

"Ik moet hen vinden."

"I must find them."

Ze liep vele dagen lang.

She walked for many days.

Ze beklom een hoge berg.

She climbed a tall mountain.

Op de top vond zij een glazen kasteel.

At the top, she found a glass castle.

Daar woonden zeven raven.

Seven ravens lived there.

Wij waren het!

It was us!

Zuster!

"Sister!"

riepen wij.

we called.

Maar zij kon de raventaal niet verstaan.

But she could not understand raven language.

Er woonde ook een oude vrouw in het kasteel.

An old woman lived in the castle too.

Zij was een heks.

She was a witch.

"Je broers kunnen weer mens worden,"

"Your brothers can become human again,"

zei ze.

she said.

"Maar je moet zeven jaar lang zwijgen."

"But you must be silent for seven years."

Je kunt geen enkel woord spreken.

"You cannot speak one word."

Onze zuster stemde toe.

Our sister agreed.

Zij sprak zeven lange jaren niet.

She did not speak for seven long years.

Ze naaide hemden voor ons met haar handen.

She sewed shirts for us with her hands.

De mensen dachten dat ze vreemd en gek was.

People thought she was strange and crazy.

Eindelijk waren er zeven jaar voorbijgegaan.

Finally, seven years passed.

Ze deed ons raven de hemden aan.

She put the shirts on us ravens.

De magie gebeurde opnieuw!

Magic happened again!

We werden weer jongens.

We became boys once more.

Nu zijn we weer een familie.

Now we are a family again.

Onze zus kan nu praten.

Our sister can talk now.

Zij vertelt de mooiste verhalen.

She tells the best stories.

En onze vader maakt geen boze wensen meer.

And our father never makes angry wishes anymore.

Een raaf zijn was niet zo erg.

Being a raven was not so bad.

Maar een broer zijn is veel beter.

But being a brother is much better.