De Plastic Leugen van de Reus
The Giant's Plastic Lie
Wanneer Maya ontdekt dat de torenhoge reus die iedereen vreest eigenlijk gemaakt is van kleurrijke plastic flessen, moet ze beslissen of ze de waarheid zal onthullen of het geheim zal beschermen dat haar dorp veilig houdt.
Er was eens een reus die Exxon heette.
Once upon a time, there lived a giant named Exxon.
Deze reus was heel groot en heel rijk.
This giant was very big and very rich.
Hij maakte olie en gas voor mensen om te gebruiken in hun auto's en huizen.
He made oil and gas for people to use in their cars and homes.
Maar Exxon had een groot probleem.
But Exxon had a big problem.
Toen mensen zijn olie en gas gebruikten, maakten ze veel plastic zakken en flessen.
When people used his oil and gas, they made lots of plastic bags and bottles.
Deze plastic dingen gingen niet weg.
These plastic things did not go away.
Ze bleven voor altijd op de Aarde.
They stayed on the Earth forever.
Ze maakten de oceanen vuil.
They made the oceans dirty.
Ze hebben vissen en vogels pijn gedaan.
They hurt fish and birds.
Mensen begonnen boos te worden.
People started to get angry.
"We moeten stoppen met het maken van zoveel plastic!"
"We must stop making so much plastic!"
zeiden de mensen.
the people said.
"Het is slecht voor onze wereld!"
"It is bad for our world!"
Exxon was bang.
Exxon was scared.
Als mensen zouden stoppen met het kopen van plastic, zou hij geld verliezen.
If people stopped buying plastic, he would lose money.
Dus bedacht hij een sluwe plan.
So he made a sneaky plan.
Ten eerste huurde Exxon slimme mensen in die wetenschappers werden genoemd.
First, Exxon hired smart people called scientists.
Maar deze wetenschappers vertelden niet de waarheid.
But these scientists did not tell the truth.
Ze schreven nepverslagen waarin stond: "Plastic is niet slecht!"
They wrote fake reports that said: "Plastic is not bad!
We kunnen al het plastic recyclen!
We can recycle all plastic!
Maak je geen zorgen!
Do not worry!"
Toen maakte Exxon mooie tv-reclames.
Then Exxon made pretty TV commercials.
In deze reclames gooiden gelukkige gezinnen plastic flessen in blauwe bakken.
In these commercials, happy families threw plastic bottles into blue bins.
De flessen werden op magische wijze nieuwe flessen.
The bottles magically became new bottles.
Alles zag er schoon en mooi uit.
Everything looked clean and beautiful.
Zie je wel?
"See?"
zei Exxon tegen de mensen.
said Exxon to the people.
Plastic is goed!
"Plastic is good!
Gooi het gewoon in de recyclingbak.
Just put it in the recycling bin.
Wij maken er weer iets nieuws van!
We will make it new again!"
De mensen geloofden Exxon.
The people believed Exxon.
Ze voelden zich goed toen ze plastic in de recyclingbakken deden.
They felt good when they put plastic in recycling bins.
Ze dachten dat ze de aarde hielpen.
They thought they were helping the Earth.
Dus kochten ze meer plastic flessen en tassen.
So they bought more plastic bottles and bags.
Maar Exxon loog.
But Exxon was lying.
Hij kende de waarheid.
He knew the truth.
Het meeste plastic kon niet gerecycled worden.
Most plastic could not be recycled.
De recyclingmachines waren te duur.
The recycling machines were too expensive.
Het was makkelijker om nieuw plastic te maken dan om oud plastic schoon te maken.
It was easier to make new plastic than to clean old plastic.
Dus de meeste plastic flessen belandden op grote stortplaatsen of in de oceaan.
So most plastic bottles went to big dumps or into the ocean.
Jarenlang hield Exxon zijn geheim.
For many years, Exxon kept his secret.
Hij verdiende steeds meer geld.
He made more and more money.
Maar de Aarde werd zieker en zieker.
But the Earth got sicker and sicker.
Plastic bedekte stranden als sneeuw.
Plastic covered beaches like snow.
Vissen aten kleine plastic stukjes en stierven.
Fish ate tiny plastic pieces and died.
Zelfs de lucht bevatte kleine plastic deeltjes.
Even the air had small plastic bits in it.
Op een dag vond een dappere verslaggever genaamd Maya oude documenten in Exxons kantoor.
One day, a brave reporter named Maya found old papers in Exxon's office.
Deze documenten toonden de waarheid aan.
These papers showed the truth.
Ze zeiden: "We weten dat recycling niet werkt.
They said: "We know recycling does not work.
We weten dat plastic de aarde schaadt.
We know plastic hurts the Earth.
Maar we mogen dit niet aan mensen vertellen.
But we must not tell people this."
Maya was geschokt.
Maya was shocked.
Ze liet de papieren aan iedereen zien.
She showed the papers to everyone.
Ze schreef verhalen in kranten.
She wrote stories in newspapers.
Ze ging op televisie en vertelde de wereld over Exxons leugens.
She went on TV and told the world about Exxon's lies.
"Exxon wist dat plastic slecht was!"
"Exxon knew plastic was bad!"
zei Maya.
Maya said.
"Maar hij heeft veertig jaar lang tegen ons gelogen!"
"But he lied to us for forty years!
Hij liet ons geloven dat recycling ons zou redden!
He made us think recycling would save us!"
De mensen waren erg boos.
The people were very angry.
Ze voelden zich dom en verdrietig.
They felt foolish and sad.
Ze hadden geprobeerd de aarde te helpen, maar Exxon had hen bedrogen.
They had tried to help the Earth, but Exxon had tricked them.
Nu weet iedereen de waarheid over plastic.
Now everyone knows the truth about plastic.
Het is heel moeilijk om te recyclen.
It is very hard to recycle.
De meeste plastic wordt nooit tot nieuwe dingen verwerkt.
Most plastic never becomes new things.
Het ligt gewoon voor altijd op stortplaatsen of drijft rond in de oceaan.
It just sits in dumps or floats in the ocean forever.
De mensen leerden een belangrijke les: Grote bedrijven liegen soms om geld te verdienen.
The people learned an important lesson: Big companies sometimes lie to make money.
We moeten vragen stellen en zelf de waarheid achterhalen.
We must ask questions and find the truth ourselves.
En Exxon?
And Exxon?
Hij maakt nog steeds plastic.
He still makes plastic today.
Maar nu kennen mensen zijn geheim, en ze vechten terug.
But now people know his secret, and they are fighting back.