Cover of The Legend of Sleepy Hollow

De Legende van Sleepy Hollow

The Legend of Sleepy Hollow

Een bijgelovige onderwijzer genaamd Ichabod Crane komt aan in het rustige dorpje Sleepy Hollow, waar de inwoners angstaanjagende verhalen vertellen over een hoofdloze ruiter die het gebied achtervolgt. Wanneer Ichabod verliefd wordt op een plaatselijk meisje, moet hij zijn grootste angsten onder ogen zien tijdens een donkere herfstavond.

Review
Compare with:

Mijn naam is Schaduw.

My name is Shadow.

Ik ben het paard van de Hoofdeloze Ruiter.

I am the horse of the Headless Horseman.

Mensen denken dat mijn ruiter eng is, maar ik ken de waarheid.

People think my rider is scary, but I know the truth.

Elke nacht rijden we door Sleepy Hollow.

Every night, we ride through Sleepy Hollow.

Mijn ruiter verloor zijn hoofd in een oorlog lang geleden.

My rider lost his head in a war long ago.

Nu zoekt hij ernaar.

Now he looks for it.

Hij is niet gemeen.

He is not mean.

Hij is gewoon verdrietig en verloren.

He is just sad and lost.

Op een nacht ontmoetten we een magere man op een bruin paard.

One night, we met a thin man on a brown horse.

De man was erg bang.

The man was very afraid.

Hij reed hard om van ons weg te komen.

He rode fast to get away from us.

Mijn ruiter wilde alleen maar vragen,

My rider just wanted to ask,

"Heb je mijn hoofd gezien?"

"Have you seen my head?"

De magere man schreeuwde en reed sneller.

The thin man screamed and rode faster.

Wij volgden hem.

We followed him.

We wilden alleen maar hulp.

We only wanted help.

Maar de man dacht dat we hem kwaad wilden doen.

But the man thought we wanted to hurt him.

We achtervolgden hem naar een brug.

We chased him to a bridge.

Het paard van de man was traag.

The man's horse was slow.

De man viel van zijn paard in het water.

The man fell off his horse into the water.

We stopten en keken naar beneden.

We stopped and looked down.

"O nee,"

"Oh no,"

zei mijn berijder zonder zijn mond.

my rider said without his mouth.

"We hebben weer iemand bang gemaakt."

"We scared another person."

De magere man zwom weg.

The thin man swam away.

Hij liet zijn hoed drijvend in het water achter.

He left his hat floating in the water.

Mijn berijder raapte de hoed op.

My rider picked up the hat.

Hij was bedroefd.

He was sad.

"Ik wil gewoon mijn hoofd vinden en naar huis gaan,"

"I just want to find my head and go home,"

zei hij.

he said.

We rijden nog steeds elke nacht.

We ride every night still.

Mensen rennen weg wanneer ze ons zien.

People run away when they see us.

Maar wij zijn geen monsters.

But we are not monsters.

We zoeken alleen maar iets dat we verloren hebben.

We are just looking for something we lost.

Misschien zal er ooit iemand ons helpen in plaats van weg te rennen.

Maybe one day, someone will help us instead of running away.

Tot die tijd zal ik mijn droevige ruiter door de donkere bossen dragen.

Until then, I will carry my sad rider through the dark woods.

Wij zullen blijven zoeken naar zijn hoofd zodat hij kan rusten.

We will keep looking for his head so he can rest.

Het einde.

The end.