Mijn naam is Crystal.

My name is Crystal.

Ik ben een magische bol.

I am a magic ball.

Ik zit op een stoffige plank in een oude winkel.

I sit on a dusty shelf in an old shop.

Elke dag komen mensen naar me kijken.

Every day, people come to see me.

Ze willen hun toekomst weten.

They want to know their future.

Ze stellen mij vragen.

They ask me questions.

Ik toon hun plaatjes in mijn glazen lichaam.

I show them pictures in my glass body.

Vandaag komt er een jonge vrouw binnen.

Today, a young woman comes in.

Ze ziet er verdrietig uit.

She looks sad.

"Zal ik de liefde vinden?"

"Will I find love?"

vraagt ze.

she asks.

Ik wil haar helpen.

I want to help her.

Maar ik ben moe van het tonen van de toekomst.

But I am tired of showing the future.

Ik wil dingen veranderen!

I want to change things!

Ik laat haar een foto zien waarop ze glimlacht.

I show her a picture of herself smiling.

Ze helpt kinderen op een school.

She is helping children at a school.

Ze ziet er gelukkig uit.

She looks happy.

"Maar waar is mijn man?"

"But where is my husband?"

vraagt ze.

she asks.

Ik laat haar dezelfde foto zien.

I show her the same picture.

In de hoek houdt een vriendelijke lerares haar in de gaten.

In the corner, a kind teacher is watching her.

Hij houdt van haar glimlach.

He likes her smile.

"Ik begrijp het niet,"

"I don't understand,"

zegt ze.

she says.

Ik maak mijn glas warm.

I make my glass warm.

Ik wil haar iets belangrijks vertellen.

I want to tell her something important.

De toekomst ligt niet vast.

The future is not fixed.

Zij kan het laten gebeuren.

She can make it happen.

Ze raakt mijn oppervlak aan.

She touches my surface.

"Oh!"

"Oh!"

"Bedoel je dat ik eerst anderen zou moeten helpen?"

"You mean I should help others first?"

Ja!

Yes!

Ik denk het.

I think.

Ik gloei helderblauw.

I glow bright blue.

Ze glimlacht.

She smiles.

"Dank je, Kristallen Bol. Ik ga morgen vrijwilligerswerk doen op school."

"Thank you, Crystal Ball. I will volunteer at the school tomorrow."

Nadat ze vertrekt, voel ik me anders.

After she leaves, I feel different.

Ik toon niet alleen meer de toekomst.

I am not just showing the future anymore.

Ik help mensen betere keuzes te maken.

I am helping people make better choices.

De oude winkelier kijkt naar me.

The old shop keeper looks at me.

"Je bent ook aan het leren, nietwaar?"

"You're learning too, aren't you?"

zegt hij.

he says.

Ik gloei zachtjes.

I glow softly.

Ja, ik leer dat helpen beter is dan alleen maar vertellen.

Yes, I am learning that helping is better than just telling.