Cover of The chameleon and the magical cure

De kameleon en de magische remedie

The chameleon and the magical cure

Het vertelt het verhaal van een kameleon die de bosdieren laat geloven dat ze magische helende krachten heeft, totdat een dappere muis de waarheid onthult. De woordenschat is duidelijk en de zinnen zijn rechtstreeks, waardoor het gemakkelijk te volgen is en een belangrijke les over eerlijkheid en moed wordt geleerd.

Review
Compare with:

In het grote bos woonde een jonge kameleon, Clara genaamd.

In the great forest, there lived a young chameleon named Clara.

Ze was slim met woorden en kon haar kleuren veranderen om elke sfeer te creëren die ze wilde.

She was clever with words and could change her colors to match any mood she wished to create.

Op een dag kondigde Clara aan dat ze een geneesmiddel had ontdekt.

One day, Clara announced to all the animals that she had discovered a magical cure.

"Met slechts één kleine druppel bloed", verklaarde zij, rechtopstaand op een rots, "kan ik u alles over uw gezondheid vertellen!

"With just one tiny drop of blood," she declared, standing tall on a rock, "I can tell you everything about your health!

Je hebt de oude uil dokter niet meer nodig die zoveel vragen stelt.

No more need for the old owl doctor who asks so many questions.

Niet meer wachten op de wijze schildpad die dagen nodig heeft om je te onderzoeken".

No more waiting for the wise turtle who takes days to examine you."

De dieren waren verbaasd.

The animals were amazed.

Zelfs de verstandigste wezens - de olifant, de adelaar en de oude schildpad - kwamen dit wonder zien.

Even the wisest creatures—the elephant, the eagle, and the ancient tortoise—came to see this miracle.

Clara veranderde haar kleuren in diepe, serieuze tinten.

Clara changed her colors to deep, serious shades.

Ze sprak met een lage, belangrijke stem.

She spoke in a low, important voice.

Ze droeg een kleine zwarte schelp op haar rug waardoor ze er heel geleerd uitzag.

She wore a small black shell on her back that made her look very scholarly.

Al snel kwamen dieren uit het hele bos naar Clara's boom.

Soon, animals from all over the forest came to Clara's tree.

Het konijn bracht zijn grootvader, die zich moe had gevoeld.

The rabbit brought his grandfather, who had been feeling tired.

Clara nam een druppel bloed, keek er door een hol riet heen en zei: "Hij is volkomen gezond!

Clara took a drop of blood, looked at it through a hollow reed, and said, "He is perfectly healthy!

Hij heeft gewoon meer wortels nodig".

Just needs more carrots."

Maar het oude konijn was eigenlijk erg ziek.

But the old rabbit was actually very sick.

Tegen de tijd dat ze beseften dat Clara's diagnose fout was, was het bijna te laat.

By the time they realized Clara's diagnosis was wrong, it was almost too late.

De echte uil dokter moest dag en nacht werken om hem te redden.

The real owl doctor had to work day and night to save him.

Een kleine muis die in Clara's boom werkte, zag iets vreemds.

A small mouse who worked in Clara's tree noticed something strange.

Clara keek niet echt naar de bloeddruppels.

Clara wasn't really looking at the blood drops.

Ze deed maar alsof.

She was just pretending!

Het magische geneesmiddel was allemaal nep.

The magical cure was all make-believe.

De dappere muis was bang.

The brave mouse was scared.

Clara was nu machtig.

Clara was powerful now.

Veel belangrijke dieren geloofden in haar.

Many important animals believed in her.

Maar de muis herinnerde zich het zieke grootvader konijn en dacht aan alle andere dieren die misschien gewond waren.

But the mouse remembered the sick grandfather rabbit and thought of all the other animals who might be hurt.

Op een ochtend stond de muis op bij het bosverzamelen en piepte zo hard als ze kon: "De magische remedie bestaat niet!

One morning, the mouse stood up at the forest gathering and squeaked as loud as she could: "The magical cure doesn't exist!

Ik heb het zelf gezien.

I have seen it myself.

Clara doet alsof ze het bloed test, maar ze verzint de resultaten!"

Clara pretends to test the blood, but she makes up the results!"

Eerst wilden de dieren de kleine muis niet geloven.

At first, the animals didn't want to believe the tiny mouse.

Maar de uil dokter wilde Clara's methodes zien.

But the owl doctor asked to see Clara's methods.

De adelaar eiste bewijs van haar ontdekkingen.

The eagle demanded proof of her discoveries.

Toen Clara hen niets echt kon laten zien, begonnen haar kleuren te vervagen en nerveus te flikkeren.

When Clara couldn't show them anything real, her colors began to fade and flicker nervously.

Al snel verspreidde de waarheid zich als een veldvuur door het bos.

Soon, the truth spread through the forest like wildfire.

Clara moest het bos in schaamte verlaten.

Clara had to leave the forest in shame.

De dieren leerden een belangrijke les: alleen omdat iemand met zelfvertrouwen spreekt en er belangrijk uitziet, betekent niet dat ze de waarheid vertellen.

The animals learned an important lesson: just because someone speaks with confidence and looks important doesn't mean they tell the truth.

De kleine muis werd de held van het bos, en leerde iedereen dat de waarheid spreken meer moed vereist dan het dragen van mooie schelpen of het veranderen van mooie kleuren.

The little mouse became the forest's hero, teaching everyone that speaking the truth takes more courage than wearing fancy shells or changing pretty colors.