Beowulf

My name is Grendel's mother.

Mijn naam is Grendels moeder.

Yes, THAT mother.

Ja, DIE moeder.

The one everyone calls a monster.

Degene die iedereen een monster noemt.

Let me tell you the real story.

Laat me je het echte verhaal vertellen.

My son Grendel was different.

Mijn zoon Grendel was anders.

He was big and strong, but he was also sad.

Hij was groot en sterk, maar hij was ook bedroefd.

Every night, loud music came from the king's hall.

Elke nacht klonk er luide muziek uit de zaal van de koning.

People laughed and sang until very late.

De mensen lachten en zongen tot heel laat in de nacht.

Grendel could not sleep.

Grendel kon niet slapen.

The noise hurt his ears.

Het lawaai deed pijn aan zijn oren.

"Mom, make them stop,"

"Mama, zorg dat ze stoppen,"

he said to me every day.

zei hij elke dag tegen me.

I tried to help my boy.

Ik probeerde mijn jongen te helpen.

I really did.

Echt waar.

But Grendel went to the hall at night.

Maar Grendel ging 's nachts naar de hal.

He was angry and tired.

Hij was boos en moe.

Bad things happened.

Er gebeurden slechte dingen.

Then Beowulf came.

Toen kwam Beowulf.

He was a strong warrior from far away.

Hij was een sterke krijger van verre.

Everyone said he was a hero.

Iedereen zei dat hij een held was.

But he killed my son.

Maar hij heeft mijn zoon gedood.

My only child.

Mijn enige kind.

I was so sad.

Ik was zo verdrietig.

I was so angry.

Ik was zo boos.

A mother's heart breaks when her child dies.

Het hart van een moeder breekt wanneer haar kind sterft.

I went to get revenge.

Ik ging wraak nemen.

I took one of the king's men.

Ik nam een van de mannen van de koning.

"Now you know how it feels,"

"Nu weet je hoe het voelt,"

I thought.

dacht ik.

Beowulf came to fight me too.

Beowulf kwam ook om tegen mij te vechten.

He came to my home under the water.

Hij kwam naar mijn huis onder het water.

We fought hard.

We vochten hard.

He won.

Hij won.

He killed me too.

Hij heeft mij ook gedood.

But before I died, I saw something in his eyes.

Maar voordat ik stierf, zag ik iets in zijn ogen.

He was sad too.

Hij was ook verdrietig.

He did not want to kill.

Hij wilde niet doden.

He just wanted to protect his people.

Hij wilde alleen maar zijn volk beschermen.

Maybe we were not so different.

Misschien waren we niet zo verschillend.

Maybe we both just wanted to keep our families safe.

Misschien wilden we allebei gewoon onze families veilig houden.

Now I am gone.

Nu ben ik weg.

Grendel is gone.

Grendel is weg.

But I want people to remember: every monster has a story.

Maar ik wil dat mensen onthouden: elk monster heeft een verhaal.

Every monster was someone's child.

Elk monster was iemands kind.