At the border
Aan de grens.
The afternoon shift at customs was always slow. Then she walked up to his desk.
The afternoon shift at customs was always slow.
De middagshift bij de douane was altijd traag.
Then she walked up to his desk.
Toen liep ze naar zijn bureau.
She set her passport on the counter.
Ze legde haar paspoort op de toonbank.
The officer looked up from his paperwork.
De agent keek op van zijn papierwerk.
"Purpose of visit?"
"Doel van het bezoek?"
"Studies."
"Studies".
"What kind of studies?"
"Wat voor studies?"
"Art history."
"Kunstgeschiedenis".
She smiled.
Ze glimlachte.
"Medieval cathedrals, mostly."
"Meestal middeleeuwse kathedralen".
He opened the passport.
Hij heeft het paspoort geopend.
American.
Amerikaans.
Twenty-two years old.
Tweeëntwintig jaar oud.
The photo didn't do her justice.
De foto deed haar niet recht.
"Duration of stay?"
"Duur van het verblijf?"
"A year.
"Een jaar.
Maybe longer if I find what I'm looking for."
Misschien langer als ik vind wat ik zoek".
"And what's that?"
"En wat is dat?"
"Beauty.
"Schoonheid.
Truth.
De waarheid.
The usual things."
De gebruikelijke dingen".
She leaned forward slightly.
Ze leunde licht naar voren.
"What about you?
"En jij?
Do you ever find what you're looking for here?"
Vindt u ooit wat u zoekt hier? "
He stamped a page.
Hij stempelde een pagina.
"I'm not looking for anything."
"Ik zoek niets".
"Everyone's looking for something."
"Iedereen is op zoek naar iets".
"Maybe."
Misschien.
He handed back the passport.
Hij gaf het paspoort terug.
"Welcome to France."
"Welkom in Frankrijk".
She didn't take it immediately.
Ze nam het niet meteen.
"Is there good coffee near here?"
"Is er goede koffie in de buurt?"
"There's coffee."
"Er is koffie".
"Good coffee?"
"Goede koffie?"
"Café Laurent. Two blocks south."
"Café Laurent. Twee straten naar het zuiden.
"Do they serve customs officers?"
"Dienen ze douaneagenten?"
"They serve anyone with money."
"Ze bedienen iedereen met geld".
"I have money."
Ik heb geld.
She took the passport.
Ze neemt het paspoort aan.
"Do you get breaks?"
"Krijg je pauzes?"
"Sometimes."
"Soms".
"When?" He looked at the clock.
"Wanneer?" Hij keek naar de klok.
"Four o'clock."
Vier uur.
"I'll be reading about flying buttresses until then."
"Tot dan lees ik over vliegende steunpilaren".
She walked toward the exit.
Ze liep naar de uitgang.
He watched her go. "Miss," he called.
Hij zag haar weggaan. "Mevrouw", zei hij.
She turned.
Ze draaide zich om.
"The coffee's better at Chez Marie.
De koffie is beter bij Chez Marie.
One block north."
Een blok naar het noorden.
"Thank you."
"Bedankt".
"Four-thirty," he said.
"Vier-dertig", zei hij.
She smiled and disappeared into the crowd.
Ze glimlachte en verdween in de menigte.