Mijn naam is Huis Groene Gevels.

My name is Green Gables House.

Ik ben oud en wijs.

I am old and wise.

Ik heb vele families zien komen en gaan.

I have seen many families come and go.

Maar vandaag is bijzonder.

But today is special.

Vandaag komt er een roodharig meisje bij mij wonen. Het meisje heet Anne.

Today, a red-haired girl comes to live with me. The girl's name is Anne.

Ze praat tegen alles - mijn muren, mijn ramen, zelfs mijn oude trap.

She talks to everything - my walls, my windows, even my old stairs.

"Hallo, mooi huis!"

"Hello, beautiful house!"

zegt ze.

she says.

"We zullen beste vrienden zijn!"

"We will be best friends!"

Ik mag Anne. Ze is niet zoals andere kinderen.

I like Anne. She is not like other children.

Ze praat tegen mijn appelbomen.

She talks to my apple trees.

Ze geeft namen aan mijn kamers.

She gives names to my rooms.

Ze noemt de keuken

She calls the kitchen

Gelukkige Plek

"Happy Place"

en haar slaapkamer

and her bedroom

Droomkasteel.

"Dream Castle."

Anne is soms verdrietig.

Anne is sad sometimes.

Ze heeft geen familie.

She has no family.

Maar Matthew en Marilla zijn aardig voor haar.

But Matthew and Marilla are kind to her.

Ze leven ook in mij.

They live in me too.

Ze doen Anne glimlachen.

They make Anne smile.

Op een dag breekt Anne mijn lievelingsraam.

One day, Anne breaks my favorite window.

Ze gooit per ongeluk een steen.

She throws a rock by mistake.

Marilla is boos.

Marilla is angry.

Anne huilt.

Anne cries.

Maar ik ben niet verdrietig.

But I am not sad.

Ramen kunnen gerepareerd worden.

Windows can be fixed.

Gelukkige kinderen zijn belangrijker.

Happy children are more important.

Anne houdt ervan om boeken te lezen in mijn zonnige hoekje.

Anne loves to read books in my sunny corner.

Ze leest verhalen over prinsessen en magie.

She reads stories about princesses and magic.

Soms speelt ze de verhalen na.

Sometimes she acts out the stories.

Ze doet alsof mijn trap een kasteeltoren is.

She pretends my stairs are a castle tower.

In de winter zit Anne bij mijn warme haard.

In winter, Anne sits by my warm fireplace.

Ze vertelt me over school en haar vrienden.

She tells me about school and her friends.

Ze vertelt me over de gemene Gilbert die aan haar haar trekt.

She tells me about mean Gilbert who pulls her hair.

Maar ik denk dat Gilbert Anne leuk vindt. De jaren gaan voorbij.

But I think Gilbert likes Anne. Years pass.

Anne groeit op in mijn kamers.

Anne grows up in my rooms.

Ze wordt slim en mooi.

She becomes smart and beautiful.

Ze gaat naar de universiteit.

She goes to college.

Ik mis haar stem in mijn gangen.

I miss her voice in my halls.

Maar Anne komt terug.

But Anne comes back.

Ze brengt boeken en verhalen mee.

She brings books and stories.

Ze onderwijst kinderen in het dorp.

She teaches children in the village.

Mijn kamers zijn weer vol gelach.

My rooms are full of laughter again.

Op een dag komt Gilbert op bezoek.

One day, Gilbert comes to visit.

Hij is nu lang.

He is tall now.

Hij brengt bloemen.

He brings flowers.

Annes gezicht wordt rood als haar haar.

Anne's face turns red like her hair.

Ze zitten op mijn veranda en praten zachtjes.

They sit on my front porch and talk softly.

Binnenkort trouwen Anne en Gilbert.

Soon, Anne and Gilbert get married.

Ze krijgen kinderen.

They have children.

De kinderen rennen door mijn zalen.

The children run through my halls.

Ze spelen in mijn tuin.

They play in my garden.

Ze praten tegen mijn muren, net zoals Anne deed.

They talk to my walls, just like Anne did.

Ik ben het gelukkigste huis ter wereld.

I am the happiest house in the world.

Anne bracht liefde en vreugde naar mijn oude muren.

Anne brought love and joy to my old walls.

Ze leerde me dat thuis niet alleen maar een gebouw is.

She taught me that home is not just a building.

Thuis is waar de liefde woont.

Home is where love lives.

En liefde zal hier altijd leven op Green Gables.

And love will always live here at Green Gables.