Anansi de spin hield ervan om verhalen te vertellen.

Anansi the spider loved to tell stories.

Hij was er heel goed in.

He was very good at it.

Alle dieren in het bos kwamen naar zijn verhalen luisteren.

All the animals in the forest came to hear his tales.

Op een dag kreeg Anansi een nieuw idee.

One day, Anansi had a new idea.

"Ik ga schaduwspelen maken!"

"I will make shadow plays!"

zei hij.

he said.

"Ik zal mijn handen gebruiken om vormen op de muur te maken."

"I will use my hands to make shapes on the wall."

De schaduwen zullen mijn verhalen vertellen.

"The shadows will tell my stories."

Anansi oefende elke dag.

Anansi practiced every day.

Hij maakte schaduwkonijnen, vogels en bomen met zijn handen.

He made shadow rabbits, birds, and trees with his hands.

De schaduwen dansten op de muur.

The shadows danced on the wall.

Ze zagen er echt en magisch uit.

They looked real and magical.

Weldra nodigde Anansi alle dieren uit om zijn schaduwspel te zien.

Soon, Anansi invited all the animals to see his shadow play.

Konijn, Olifant, Aap en vele anderen kwamen kijken.

Rabbit, Elephant, Monkey, and many others came to watch.

Anansi begon zijn voorstelling.

Anansi began his show.

Hij maakte prachtige schaduwvormen met zijn handen.

He made beautiful shadow shapes with his hands.

Hij vertelde een verhaal over een dappere kleine muis.

He told a story about a brave little mouse.

De dieren vonden het prachtig.

The animals loved it.

Ze klapten en juichten.

They clapped and cheered.

Maar Anansi werd te trots.

But Anansi became too proud.

Hij dacht dat hij de beste verhalenverteller ter wereld was.

He thought he was the best storyteller in the world.

Hij vergat te oefenen.

He forgot to practice.

Hij vergat nieuwe verhalen voor te bereiden.

He forgot to prepare new stories.

De volgende week deed Anansi weer een schaduwspel.

The next week, Anansi did another shadow play.

Maar deze keer oefende hij niet.

But this time, he did not practice.

Zijn schaduwvormen zagen er vreemd uit.

His shadow shapes looked strange.

Zijn verhaal was saai.

His story was boring.

De dieren klapten niet.

The animals did not clap.

Anansi voelde zich verdrietig en boos.

Anansi felt sad and angry.

Hij gaf het licht de schuld.

He blamed the light.

Hij gaf de muur de schuld.

He blamed the wall.

Hij gaf de dieren de schuld.

He blamed the animals.

Maar hijzelf gaf hij geen schuld.

But he did not blame himself.

Oude Uil keek naar Anansi.

Old Owl watched Anansi.

Zij was zeer wijs.

She was very wise.

"Anansi,"

"Anansi,"

zei ze,

she said,

"je eerste voorstelling was goed omdat je hard hebt gewerkt."

"your first show was good because you worked hard."

Je oefende elke dag.

"You practiced every day."

Maar vandaag was je lui.

"But today you were lazy."

"Goed werk vereist oefening."

"Good work needs practice."

Anansi dacht na over Uils woorden.

Anansi thought about Owl's words.

Ze had gelijk.

She was right.

Hij was gestopt met hard werken.

He had stopped working hard.

Hij was te trots geworden.

He had become too proud.

Vanaf die dag oefende Anansi elke dag zijn schaduwspelen.

From that day, Anansi practiced his shadow plays every day.

Hij creëerde nieuwe verhalen.

He created new stories.

Hij werkte hard om ze perfect te maken.

He worked hard to make them perfect.

De dieren kwamen terug om naar Anansi's voorstellingen te kijken.

The animals came back to watch Anansi's shows.

Ze waren weer wonderbaarlijk.

They were wonderful again.

Anansi leerde dat talent hard werken vereist.

Anansi learned that talent needs hard work.

Trots zonder oefening leidt tot mislukking.

Pride without practice leads to failure.