Lang geleden was Anansi de spin erg lui.

Long ago, Anansi the spider was very lazy.

Hij hield er niet van om te werken.

He did not like to work.

Maar hij had altijd honger.

But he was always hungry.

Op een dag zag Anansi grote heuvels bedekt met yamplanten.

One day, Anansi saw big hills covered with yam plants.

De yams zagen er groot en zoet uit.

The yams looked big and sweet.

Anansi wilde ze allemaal opeten.

Anansi wanted to eat them all.

"Ik zal deze yamheuvels van mij maken,"

"I will make these yam hills mine,"

zei Anansi.

said Anansi.

"Maar ik wil niet voor hen werken."

"But I don't want to work for them."

Anansi kreeg een slim idee.

Anansi had a clever idea.

Hij ging naar het dorp en vertelde iedereen,

He went to the village and told everyone,

"Ik bezit nu alle yamheuvels."

"I own all the yam hills now."

"Niemand kan yams nemen zonder mij te betalen."

"No one can take yams without paying me."

De mensen waren verbaasd.

The people were surprised.

"Maar wij hebben deze yams geplant,"

"But we planted these yams,"

zeiden ze.

they said.

"We hebben hard gewerkt om ze te laten groeien."

"We worked hard to grow them."

"Dat maakt niet uit,"

"That doesn't matter,"

zei Anansi.

said Anansi.

"De heuvels zijn nu van mij."

"The hills are mine now."

"Je moet me de helft geven van alles wat je neemt."

"You must give me half of everything you take."

De mensen waren boos, maar Anansi was zeer bedreven met woorden.

The people were angry, but Anansi was very clever with words.

Hij deed hen zijn verhaal geloven.

He made them believe his story.

Weldra werd Anansi rijk.

Soon, Anansi became rich.

Hij zat in de schaduw terwijl anderen werkten.

He sat in the shade while others worked.

Hij at de beste yams terwijl anderen honger leden.

He ate the best yams while others went hungry.

Maar de Hemelgod was aan het toekijken.

But the Sky God was watching.

Hij zag wat Anansi aan het doen was.

He saw what Anansi was doing.

Op een ochtend werd Anansi wakker en ging naar zijn yamheuvels.

One morning, Anansi woke up and went to his yam hills.

Maar er was iets mis.

But something was wrong.

Alle yams waren verdwenen!

All the yams were gone!

De heuvels waren leeg.

The hills were empty.

"Waar zijn mijn yams?"

"Where are my yams?"

riep Anansi. Een stem kwam uit de hemel.

cried Anansi. A voice came from the sky.

Het was de Hemelgod.

It was the Sky God.

"Anansi, jij hebt deze yams niet geplant."

"Anansi, you did not plant these yams."

"Je hebt ze niet water gegeven."

"You did not water them."

"Je hebt niet voor hen gewerkt."

"You did not work for them."

"Dus zijn ze niet van jou."

"So they are not yours."

"Maar ik was zo slim!"

"But I was so clever!"

zei Anansi.

said Anansi.

"Slim zijn is goed,"

"Being clever is good,"

zei de Hemelgod.

said the Sky God.

"Maar je slimheid gebruiken om anderen te bedriegen is verkeerd."

"But using your cleverness to cheat others is wrong."

"De yams zijn teruggegaan naar de mensen die er echt voor hebben gewerkt."

"The yams have gone back to the people who really worked for them."

Anansi leerde die dag dat slimheid zonder hard werken en eerlijkheid niets goeds brengt.

Anansi learned that day that cleverness without hard work and honesty brings nothing good.

Vanaf die dag moest Anansi net als alle anderen werken voor zijn eigen voedsel.

From that day on, Anansi had to work for his own food like everyone else.