Lang geleden leefde er een spin genaamd Anansi.

Long ago, there lived a spider named Anansi.

Hij was zeer slim en hield ervan om verhalen te vertellen.

He was very clever and loved to tell stories.

Alle dieren in het bos kwamen om naar zijn wonderlijke verhalen te luisteren.

All the animals in the forest came to hear his wonderful tales.

Op een dag kwam er een grote olifant genaamd Kojo naar het bos.

One day, a big elephant named Kojo came to the forest.

Kojo was jaloers op Anansi.

Kojo was jealous of Anansi.

Hij wilde dat alle dieren in plaats daarvan naar hem zouden luisteren.

He wanted all the animals to listen to him instead.

"Ik kan betere verhalen vertellen dan die kleine spin,"

"I can tell better stories than that little spider,"

zei Kojo tegen zichzelf.

Kojo said to himself.

Die nacht, terwijl Anansi sliep, sloop Kojo naar zijn huis.

That night, while Anansi was sleeping, Kojo crept to his house.

Hij vond een magische zak waar Anansi al zijn verhalen bewaarde.

He found a magic bag where Anansi kept all his stories.

Kojo pakte de zak en rende weg.

Kojo took the bag and ran away.

De volgende ochtend werd Anansi wakker.

The next morning, Anansi woke up.

Zijn verhalentas was verdwenen!

His story bag was gone!

Hij keek overal maar kon het niet vinden. Ondertussen verzamelde Kojo alle dieren.

He looked everywhere but could not find it. Meanwhile, Kojo gathered all the animals.

"Kom luisteren naar mijn verbazingwekkende verhalen!"

"Come listen to my amazing stories!"

riep hij uit.

he called out.

Maar toen Kojo de zak opende, gebeurde er iets vreemds.

But when Kojo opened the bag, something strange happened.

De verhalen vlogen eruit als vlinders, maar ze waren allemaal door elkaar gehusseld en sloegen nergens op.

The stories flew out like butterflies, but they were all mixed up and made no sense.

"Er was eens een maan die een fiets opat,"

"Once upon a time, the moon ate a bicycle,"

zei Kojo, lezend uit de zwevende woorden.

Kojo said, reading from the floating words.

De dieren keken verward.

The animals looked confused.

"Dat slaat nergens op,"

"That doesn't make sense,"

zei Konijn. Anansi hoorde het lawaai en kwam aanrennen.

said Rabbit. Anansi heard the noise and came running.

Hij zag zijn verhalen door de lucht vliegen.

He saw his stories flying around in the air.

"Dat zijn mijn verhalen!"

"Those are my stories!"

riep Anansi uit.

Anansi shouted.

"Je kunt verhalen niet stelen, Kojo. Verhalen werken alleen wanneer ze uit het hart komen."

"You cannot steal stories, Kojo. Stories only work when they come from the heart."

Anansi begon zijn web te spinnen.

Anansi began to spin his web.

Hij ving elk verhaal voorzichtig op en zette ze weer op hun plaats.

He caught each story gently and put them back in order.

Toen ging hij zitten en vertelde de dieren een prachtig verhaal over vriendschap en eerlijkheid.

Then he sat down and told the animals a beautiful tale about friendship and honesty.

De dieren hielden van Anansi's verhaal.

The animals loved Anansi's story.

Ze keerden zich af van Kojo, die zich zeer beschaamd voelde.

They turned away from Kojo, who felt very ashamed.

"Het spijt me, Anansi,"

"I'm sorry, Anansi,"

zei Kojo.

Kojo said.

"Ik had ongelijk om jouw verhalen te stelen."

"I was wrong to steal your stories."

Anansi glimlachte.

Anansi smiled.

"Verhalen zijn bedoeld om gedeeld te worden, niet gestolen."

"Stories are meant to be shared, not stolen."

"Als je verhalen wilt vertellen, moet je je eigen verhalen creëren."

"If you want to tell stories, you must create your own."

Vanaf die dag leerde Kojo zijn eigen verhalen te vertellen.

From that day on, Kojo learned to tell his own stories.

En Anansi bleef zijn verhalen delen met iedereen die wilde luisteren.

And Anansi continued to share his tales with everyone who wanted to listen.