Mijn naam is Wit Konijn.

My name is White Rabbit.

Ik ben altijd te laat.

I am always late.

Iedereen denkt dat Alice per ongeluk in mijn hol is gevallen.

Everyone thinks Alice fell down my hole by accident.

Dat is niet waar.

That is not true.

Ik zag Alice onder een boom zitten.

I saw Alice sitting under a tree.

Ze zag er erg verveeld uit.

She looked very bored.

Haar zus was een boek aan het lezen zonder plaatjes.

Her sister was reading a book with no pictures.

Alice geeuwde.

Alice was yawning.

Perfect!

"Perfect!"

dacht ik.

I thought.

"Zij zal me volgen!"

"She will follow me!"

Zie je, Wonderland had een nieuwe vriendin nodig.

You see, Wonderland needed a new friend.

De Hartenkoningin was altijd boos.

The Queen of Hearts was always angry.

De Gekke Hoedenmaker had het alleen maar over theetijd.

The Mad Hatter only talked about tea time.

De Cheshire Cat glimlachte alleen maar en verdween.

The Cheshire Cat just smiled and disappeared.

We waren allemaal erg eenzaam.

We were all very lonely.

Dus rende ik langs Alice.

So I ran past Alice.

Ik keek op mijn horloge.

I looked at my watch.

O nee!

"Oh no!"

"Ik ben te laat!"

"I am late!"

"Heel erg laat!"

"Very late!"

riep ik luid.

I said loudly.

Alice keek op.

Alice looked up.

Haar ogen werden groot.

Her eyes got big.

Een pratend konijn met een horloge!

A talking rabbit with a watch!

Ze sprong op en volgde me. Ik rende naar mijn hol.

She jumped up and followed me. I ran to my hole.

Ik sprong erin.

I jumped in.

Alice kwam achter me aan.

Alice came after me.

Naar beneden, naar beneden, naar beneden viel zij.

Down, down, down she fell.

Mijn plan werkte!

My plan worked!

Alice kwam naar Wonderland.

Alice came to Wonderland.

Ze ontmoette iedereen.

She met everyone.

Ze speelde kaart met de Koningin.

She played cards with the Queen.

Ze dronk thee met de Gekke Hoedenmaker.

She had tea with the Mad Hatter.

Ze sprak met de Cheshire Cat. Voor het eerst was Wonderland niet eenzaam.

She talked with the Cheshire Cat. For the first time, Wonderland was not lonely.

We hadden een echte vriend.

We had a real friend.

Maar toen wilde Alice naar huis.

But then Alice wanted to go home.

Ze miste haar zus.

She missed her sister.

Ze miste haar wereld.

She missed her world.

Ik was verdrietig, maar ik begreep het.

I was sad, but I understood.

Ik hielp haar de weg terug te vinden.

I helped her find the way back.

Nu bezoekt Alice ons in haar dromen.

Now Alice visits us in her dreams.

En soms, wanneer ze zich verveelt, ren ik langs haar raam.

And sometimes, when she is bored, I run past her window.

Ze glimlacht altijd en zwaait.

She always smiles and waves.

Te laat komen is niet altijd erg.

Being late is not always bad.

Soms brengt het de mooiste verrassingen.

Sometimes it brings the best surprises.