Aan de grens.
At the border
De middagshift bij de douane was altijd traag. Toen liep ze naar zijn bureau.
De middagshift bij de douane was altijd traag.
The afternoon shift at customs was always slow.
Toen liep ze naar zijn bureau.
Then she walked up to his desk.
Ze legde haar paspoort op de toonbank.
She set her passport on the counter.
De agent keek op van zijn papierwerk.
The officer looked up from his paperwork.
"Doel van het bezoek?"
"Purpose of visit?"
"Studies".
"Studies."
"Wat voor studies?"
"What kind of studies?"
"Kunstgeschiedenis".
"Art history."
Ze glimlachte.
She smiled.
"Meestal middeleeuwse kathedralen".
"Medieval cathedrals, mostly."
Hij heeft het paspoort geopend.
He opened the passport.
Amerikaans.
American.
Tweeëntwintig jaar oud.
Twenty-two years old.
De foto deed haar niet recht.
The photo didn't do her justice.
"Duur van het verblijf?"
"Duration of stay?"
"Een jaar.
"A year.
Misschien langer als ik vind wat ik zoek".
Maybe longer if I find what I'm looking for."
"En wat is dat?"
"And what's that?"
"Schoonheid.
"Beauty.
De waarheid.
Truth.
De gebruikelijke dingen".
The usual things."
Ze leunde licht naar voren.
She leaned forward slightly.
"En jij?
"What about you?
Vindt u ooit wat u zoekt hier? "
Do you ever find what you're looking for here?"
Hij stempelde een pagina.
He stamped a page.
"Ik zoek niets".
"I'm not looking for anything."
"Iedereen is op zoek naar iets".
"Everyone's looking for something."
Misschien.
"Maybe."
Hij gaf het paspoort terug.
He handed back the passport.
"Welkom in Frankrijk".
"Welcome to France."
Ze nam het niet meteen.
She didn't take it immediately.
"Is er goede koffie in de buurt?"
"Is there good coffee near here?"
"Er is koffie".
"There's coffee."
"Goede koffie?"
"Good coffee?"
"Café Laurent. Twee straten naar het zuiden.
"Café Laurent. Two blocks south."
"Dienen ze douaneagenten?"
"Do they serve customs officers?"
"Ze bedienen iedereen met geld".
"They serve anyone with money."
Ik heb geld.
"I have money."
Ze neemt het paspoort aan.
She took the passport.
"Krijg je pauzes?"
"Do you get breaks?"
"Soms".
"Sometimes."
"Wanneer?" Hij keek naar de klok.
"When?" He looked at the clock.
Vier uur.
"Four o'clock."
"Tot dan lees ik over vliegende steunpilaren".
"I'll be reading about flying buttresses until then."
Ze liep naar de uitgang.
She walked toward the exit.
Hij zag haar weggaan. "Mevrouw", zei hij.
He watched her go. "Miss," he called.
Ze draaide zich om.
She turned.
De koffie is beter bij Chez Marie.
"The coffee's better at Chez Marie.
Een blok naar het noorden.
One block north."
"Bedankt".
"Thank you."
"Vier-dertig", zei hij.
"Four-thirty," he said.
Ze glimlachte en verdween in de menigte.
She smiled and disappeared into the crowd.