Dr. Ghez Vindt het Onzichtbare Ruimtemonster

Dr. Andrea Ghez keek omhoog naar de nachtelijke hemel.

Dr. Andrea Ghez looked up at the night sky.

Ze wilde een groot mysterie oplossen.

She wanted to solve a big mystery.

Wetenschappers geloofden dat zwarte gaten in de ruimte bestonden.

Scientists believed black holes existed in space.

Maar niemand kon het bewijzen.

But nobody could prove it.

Zwarte gaten zijn onzichtbare monsters in de ruimte.

Black holes are invisible monsters in space.

Ze eten sterren en planeten op.

They eat stars and planets.

Ze zijn zo sterk dat licht er niet aan kan ontsnappen.

They are so strong that light cannot escape them.

Hoe vind je iets dat je niet kunt zien?

How do you find something you cannot see?

Andrea had een slim idee.

Andrea had a smart idea.

Ze zou de sterren bij zwarte gaten observeren.

She would watch the stars near black holes.

Als er een zwart gat was, zouden sterren eromheen dansen.

If a black hole was there, stars would dance around it.

Het zwarte gat zou de sterren met onzichtbare kracht naar zich toe trekken.

The black hole would pull the stars with invisible force.

Ze ging werken bij een enorme telescoop.

She went to work at a huge telescope.

De telescoop was groter dan een huis.

The telescope was bigger than a house.

Hij stond op de top van een hoge berg.

It sat on top of a tall mountain.

Van daaruit kon Andrea diep de ruimte in kijken.

From there, Andrea could see deep into space.

Nacht na nacht keek Andrea naar dezelfde sterren.

Night after night, Andrea watched the same stars.

Ze maakte duizenden foto's.

She took thousands of pictures.

Ze schreef getallen en afmetingen op.

She wrote down numbers and measurements.

Andere wetenschappers dachten dat ze gek was.

Other scientists thought she was crazy.

"Je verspilt je tijd," zeiden ze.

"You are wasting your time," they said.

"Zwarte gaten zijn gewoon verhalen.

"Black holes are just stories.

Ze bestaan niet echt.

They do not really exist."

Maar Andrea gaf het niet op.

But Andrea did not give up.

Ze bleef naar de sterren kijken.

She kept watching the stars.

Ze merkte iets geweldigs op.

She noticed something amazing.

De sterren bewogen in cirkels.

The stars were moving in circles.

Ze bewogen heel snel rond een lege ruimte.

They moved very fast around an empty space.

"Iets onzichtbaars trekt aan deze sterren," dacht Andrea.

"Something invisible is pulling these stars," Andrea thought.

"Iets heel zwaars en heel sterks."

"Something very heavy and very strong."

Andrea bestudeerde de sterenbewegingen gedurende vele jaren.

Andrea studied the star movements for many years.

Ze mat hoe snel ze bewogen.

She measured how fast they moved.

Ze berekende hun banen door de ruimte.

She calculated their paths through space.

De berekeningen toonden iets ongelooflijks.

The math showed something incredible.

In het centrum van ons sterrenstelsel leeft een monster.

At the center of our galaxy lives a monster.

Dit monster weegt vier miljoen keer meer dan onze zon.

This monster weighs four million times more than our sun.

Het trekt sterren om zich heen als speelgoed.

It pulls stars around it like toys.

Dit monster is een gigantisch zwart gat.

This monster is a giant black hole.

Andrea toonde haar ontdekking aan andere wetenschappers.

Andrea showed her discovery to other scientists.

Ze controleerden haar werk zorgvuldig.

They checked her work carefully.

Ze bekeken haar foto's en cijfers.

They looked at her pictures and numbers.

Uiteindelijk waren ze het met haar eens.

Finally, they agreed with her.

"Je hebt gelijk," zeiden ze.

"You are right," they said.

Zwarte gaten bestaan echt.

"Black holes are real.

Je hebt er een gevonden in onze eigen melkweg.

You found one in our own galaxy."

Andrea's ontdekking veranderde alles.

Andrea's discovery changed everything.

Nu wisten wetenschappers dat zwarte gaten overal in de ruimte bestonden.

Now scientists knew black holes existed everywhere in space.

Ze ontdekten dat zwarte gaten helpen bij het ontstaan van nieuwe sterren.

They learned that black holes help create new stars.

Ze leerden ook dat elke sterrenstelsel een zwart gat in het midden heeft.

They also learned that every galaxy has a black hole at its center.

De wetenschappelijke gemeenschap vierde Andrea's werk.

The scientific community celebrated Andrea's work.

Ze gaven haar veel onderscheidingen en prijzen.

They gave her many awards and prizes.

In 2020 won zij de Nobelprijs voor de Natuurkunde.

In 2020, she won the Nobel Prize in Physics.

Zij was pas de vierde vrouw ooit die deze prijs won.

She was only the fourth woman ever to win this prize.

Vandaag zet Andrea haar onderzoek voort.

Today, Andrea continues her research.

Ze gebruikt nog grotere telescopen om de ruimte te bestuderen.

She uses even bigger telescopes to study space.

Ze leert jonge wetenschappers over zwarte gaten en sterren.

She teaches young scientists about black holes and stars.

Ze moedigt hen aan om grote vragen te stellen.

She encourages them to ask big questions.

"Stop nooit met zoeken naar antwoorden," zegt Andrea tegen haar leerlingen.

"Never stop looking for answers," Andrea tells her students.

"Het universum zit vol mysteries die wachten om opgelost te worden."

"The universe is full of mysteries waiting to be solved."

Dankzij Andrea's harde werk weten we nu meer over de ruimte.

Thanks to Andrea's hard work, we now know more about space.

We begrijpen dat onzichtbare monsters echt bestaan tussen de sterren.

We understand that invisible monsters really do exist among the stars.

Deze zwarte gaten vormen ons universum op manieren die we ons nooit hadden voorgesteld.

These black holes shape our universe in ways we never imagined.