De Wetenschapper Die Een Onzichtbaar Monster Ving
Naukowczyni, która złapała niewidzialnego potwora
Dr. Sarah Chen dacht dat haar laboratorium veilig was totdat vreemde dingen vanzelf begonnen te bewegen. Nu moet ze haar wetenschappelijke vaardigheden gebruiken om iets te vangen dat niemand kan zien.
Dr. Flossie Wong-Staal werkte in een helder wit laboratorium.
Ze droeg elke dag een lange witte jas.
Haar handen bewogen snel over glazen buizen en machines.
In 1983 deed een verschrikkelijk monster overal mensen pijn.
Dit monster heette HIV.
Het was heel klein.
Niemand kon het zien zonder speciale apparaten.
Het monster leefde in het bloed van mensen.
Het maakte hen erg ziek.
Dokters over de hele wereld voelden zich bang en verward.
Ze wisten niet hoe ze deze vijand moesten bestrijden.
Dr. Wong-Staal besloot dit onzichtbare monster te vangen.
Ze zette haar veiligheidsbril op.
Toen stroopte ze haar mouwen op.
Ze was klaar om aan het werk te gaan.
Eerst moest ze het monster vinden.
Ze keek naar het bloed van zieke mensen onder haar microscoop.
De microscoop maakte kleine dingen groot.
Na vele uren zag ze eindelijk de vijand.
Het HIV-monster zag eruit als een ronde bal.
Het had overal stekels eromheen.
Deze stekels hielpen het om gezonde cellen aan te vallen.
Dr. Wong-Staal tekende plaatjes van wat ze zag.
Vervolgens wilde ze kopieën van het monster maken.
Dit klinkt gek, maar het was slim.
Ze had veel kopieën nodig om de vijand beter te bestuderen.
Dr. Wong-Staal werkte dag en nacht.
Ze mengde chemicaliën in kleine glazen flesjes.
Ze verwarmde ze.
Ze koelde ze af.
Ze probeerde het keer op keer.
Eindelijk gebeurde er iets geweldigs.
Ze maakte de eerste kopie van HIV!
Andere wetenschappers over de hele wereld raakten erg opgewonden.
Nu konden zij het monster ook bestuderen.
Maar Dr. Wong-Staal was nog niet klaar.
Ze wilde de binnenkant van het monster zien.
Ze wilde zijn geheime code lezen.
Elk levend wezen heeft een geheime code.
Deze code vertelt het lichaam hoe het moet werken.
De code voor HIV was geschreven in kleine letters.
Deze letters waren kleiner dan alles wat je je kunt voorstellen.
Dr. Wong-Staal gebruikte krachtige computers om haar te helpen.
Ze werkte vele maanden.
Haar ogen werden moe van het kijken naar schermen.
Haar rug deed pijn van het te lang zitten.
Toen op een dag kraakte ze de code!
Zij was de eerste persoon die HIV's complete geheime instructies kon lezen.
Ze printte lange vellen papier uit.
De papieren toonden duizenden kleine letters.
Nu begrepen de dokters hoe het monster werkte.
Ze konden zijn zwakke plekken zien.
Ze konden betere medicijnen maken om het te bestrijden.
Dr. Wong-Staals ontdekking heeft miljoenen mensen geholpen.
Ze maakte van de onzichtbare vijand iets dat artsen konden begrijpen.
Ze gaf hoop aan zieke mensen overal ter wereld.
Tegenwoordig kunnen mensen met HIV een lang en gezond leven leiden.
Dit gebeurde omdat één moedige wetenschapper besloot om een onzichtbaar monster te jagen.
Zij ving het.
Ze bestudeerde het.
Ze deelde haar geheimen met de wereld.
Dr. Wong-Staal bewees dat de wetenschap zelfs de engste vijanden kan verslaan.