Anansi en de Wijsheidwever
Lang geleden leefde er een spin die Anansi heette.
Long ago, there lived a spider named Anansi.
Hij was heel slim en hield ervan om nieuwe dingen te leren.
He was very clever and loved to learn new things.
Op een dag hoorde Anansi over een wijze oude vrouw die in het bos woonde.
One day, Anansi heard about a wise old woman who lived in the forest.
De mensen zeiden dat zij alles over alles wist.
People said she knew everything about everything.
Anansi wilde haar ontmoeten.
Anansi wanted to meet her.
Hij liep diep het bos in.
He walked deep into the forest.
Hij vond een klein houten huisje.
He found a small house made of wood.
Een oude vrouw zat buiten en weefde prachtige stof.
An old woman sat outside, weaving beautiful cloth.
"Hallo,"
"Hello,"
zei Anansi.
said Anansi.
"Ben jij de wijze vrouw?"
"Are you the wise woman?"
"Ja, dat ben ik,"
"Yes, I am,"
zei ze met een glimlach.
she said with a smile.
"Wat wil je?"
"What do you want?"
"Ik wil de wijste persoon ter wereld zijn,"
"I want to be the wisest person in the world,"
zei Anansi.
said Anansi.
"Kunt u mij dat leren?"
"Can you teach me?"
De oude vrouw lachte.
The old woman laughed.
"Wijsheid is niet iets dat je kunt nemen."
"Wisdom is not something you can take."
Het is iets dat je moet delen.
"It is something you must share."
"Ik begrijp het niet,"
"I don't understand,"
zei Anansi.
said Anansi.
"Kijk hoe ik weef,"
"Watch me weave,"
zei de vrouw.
said the woman.
Ze nam vele draden en weefde ze samen.
She took many threads and wove them together.
Elke draad is zwak alleen.
"Each thread is weak alone."
Maar samen maken ze sterke stof.
"But together, they make strong cloth."
Anansi keek aandachtig toe.
Anansi watched carefully.
Hij zag hoe zij de draden samenvoegde.
He saw how she joined the threads.
"Wijsheid is als dit,"
"Wisdom is like this,"
zei zij.
she said.
"Wanneer mensen delen wat zij weten, wordt iedereen wijzer."
"When people share what they know, everyone becomes wiser."
"Wanneer iemand wijsheid voor zichzelf houdt, wordt deze zwak."
"When someone keeps wisdom to themselves, it becomes weak."
Anansi dacht hierover na.
Anansi thought about this.
Hij wilde alle wijsheid voor zichzelf houden.
He wanted to keep all wisdom for himself.
Maar nu begreep hij het.
But now he understood.
"Wil je het me leren?"
"Will you teach me?"
vroeg hij opnieuw.
he asked again.
"Ja,"
"Yes,"
zei de vrouw.
said the woman.
"Maar je moet beloven wat je leert met anderen te delen."
"But you must promise to share what you learn with others."
Anansi beloofde het.
Anansi promised.
De wijze vrouw leerde hem vele dingen.
The wise woman taught him many things.
Ze leerde hem hoe problemen op te lossen en hoe mensen te helpen.
She showed him how to solve problems and how to help people.
Toen Anansi terugkeerde naar zijn dorp, herinnerde hij zich zijn belofte.
When Anansi returned to his village, he remembered his promise.
Hij deelde zijn nieuwe kennis met iedereen.
He shared his new knowledge with everyone.
Hij help boeren betere gewassen te verbouwen.
He helped farmers grow better crops.
Hij leerde kinderen nieuwe liedjes.
He taught children new songs.
Hij help mensen hun problemen op te lossen.
He helped people solve their problems.
Al snel werd het hele dorp wijzer en gelukkiger.
Soon, the whole village became wiser and happier.
En Anansi ontdekte iets wonderbaarlijks.
And Anansi discovered something wonderful.
Hoe meer wijsheid hij deelde, hoe meer wijsheid hij had.
The more wisdom he shared, the more wisdom he had.
Vanaf die dag deelde Anansi altijd wat hij leerde.
From that day on, Anansi always shared what he learned.
Hij werd bekend als de wijste spin in het hele land, niet omdat hij wijsheid voor zichzelf hield, maar omdat hij haar weggaf.
He became known as the wisest spider in all the land, not because he kept wisdom to himself, but because he gave it away.