Lang geleden leefde er een spin genaamd Anansi.

Long ago, there lived a spider named Anansi.

Hij was zeer slim maar ook zeer hebzuchtig.

He was very clever but also very greedy.

Op een dag vond Anansi een magische kalebas in het bos.

One day, Anansi found a magic gourd in the forest.

De kalebas was bijzonder.

The gourd was special.

Toen Anansi zei

When Anansi said

"Magische kalebas, geef mij voedsel,"

"Magic gourd, give me food,"

gaf het hem heerlijke maaltijden.

it gave him delicious meals.

Anansi was zeer gelukkig.

Anansi was very happy.

Hij at en at totdat zijn buik vol was.

He ate and ate until his belly was full.

Maar hij wilde de magische kalebas met niemand delen.

But he did not want to share the magic gourd with anyone.

"Dit is mijn geheim,"

"This is my secret,"

zei Anansi.

said Anansi.

"Ik zal het niet aan mijn familie of vrienden vertellen."

"I will not tell my family or friends."

Elke dag ging Anansi naar het bos om van de magische kalebas te eten.

Every day, Anansi went to the forest to eat from the magic gourd.

Hij werd dik en lui.

He became fat and lazy.

Thuis hadden zijn vrouw en kinderen honger.

At home, his wife and children were hungry.

"Waarom help je ons niet met het vinden van voedsel?"

"Why don't you help us find food?"

vroeg zijn vrouw.

asked his wife.

"Ik ben te druk,"

"I am too busy,"

loog Anansi. Op een dag volgde Anansi's zoon hem naar het bos.

lied Anansi. One day, Anansi's son followed him to the forest.

De jongen verstopte zich achter een boom en keek naar zijn vader.

The boy hid behind a tree and watched his father.

"Magische kalebas, geef me eten,"

"Magic gourd, give me food,"

zei Anansi. De zoon zag alles.

said Anansi. The son saw everything.

Hij was boos dat zijn vader de magische kalebas geheim hield terwijl het gezin honger had.

He was angry that his father kept the magic gourd secret while the family was hungry.

De volgende dag ging de zoon alleen naar het bos.

The next day, the son went to the forest alone.

Hij vond de magische kalebas.

He found the magic gourd.

"Magische kalebas, geef mij voedsel,"

"Magic gourd, give me food,"

zei hij.

he said.

De kalebas gaf hem voedsel.

The gourd gave him food.

De jongen at er wat van en nam de rest mee naar huis voor zijn moeder en zussen.

The boy ate some and took the rest home to his mother and sisters.

Toen Anansi later naar het bos kwam, was de magische kalebas verdwenen.

When Anansi came to the forest later, the magic gourd was gone.

Hij zocht overal maar kon het niet vinden. Anansi ging bedroefd en hongerig naar huis.

He looked everywhere but could not find it. Anansi went home sad and hungry.

Daar zag hij zijn familie lekker eten.

There he saw his family eating good food.

"Waar hebben jullie dit eten vandaan?"

"Where did you get this food?"

vroeg hij.

he asked.

Zijn zoon glimlachte.

His son smiled.

"Uit de magische kalebas, Vader."

"From the magic gourd, Father."

"Die je voor ons verborgen hebt gehouden."

"The one you hid from us."

Anansi voelde zich beschaamd.

Anansi felt ashamed.

Hij leerde dat het verkeerd is om goede dingen voor jezelf te houden.

He learned that keeping good things to yourself is wrong.

Vanaf die dag deelde hij alles met zijn familie.

From that day, he shared everything with his family.