Een reis naar het centrum van de aarde
Er was eens, in de drukke stad Hamburg, Duitsland, een professor genaamd Otto Lidenbrock.
Once upon a time, in the busy city of Hamburg, Germany, lived a professor named Otto Lidenbrock.
Hij was erg slim en hield van stenen en oude boeken.
He was very smart and loved studying rocks and old books.
Professor Lidenbrock had een jong neefje genaamd Axel die bij hem woonde.
Professor Lidenbrock had a young nephew named Axel who lived with him.
Axel was een vriendelijke en nieuwsgierige jongen die graag zijn oom hielp met zijn studies.
Axel was a kind and curious boy who enjoyed helping his uncle with his studies.
Op een zonnige ochtend vond professor Lidenbrock een oud boek in een winkel.
One sunny morning, Professor Lidenbrock found an old book in a small shop.
Het boek was heel oud en stoffig.
The book was very old and dusty.
Hij kocht het en haastte zich naar huis om het aan Axel te laten zien.
He bought it and hurried home to show it to Axel.
Ze openden het boek samen en vonden een mysterieus stukje papier erin.
They opened the book together and found a mysterious piece of paper inside.
Het papier had vreemde symbolen en letters die ze niet konden begrijpen.
The paper had strange symbols and letters that they couldn't understand.
Professor Lidenbrock was erg enthousiast.
Professor Lidenbrock was very excited.
Hij dacht dat er een geheime boodschap in zat.
He thought the paper had a secret message.
Hij werkte dag en nacht om de puzzel op te lossen.
He worked all day and night, trying to solve the puzzle.
Axel hielp hem, maar het was heel moeilijk.
Axel helped him, but it was very difficult.
Na vele uren begreep Axel eindelijk de geheime boodschap.
After many hours, Axel finally understood the secret message.
Er stond dat er een weg was naar het centrum van de aarde.
It said that there was a way to the center of the Earth!
De boodschap was van een oude IJslandse ontdekkingsreiziger, Arne Saknussemm.
The message was from an old Icelandic explorer named Arne Saknussemm.
Hij schreef dat de ingang naar het centrum van de aarde... in een vulkaan in IJsland lag, Snæfellsjökull genaamd.
He wrote that the entrance to the center of the Earth was inside a volcano in Iceland called Snæfellsjökull.
Professor Lidenbrock was enthousiast.
Professor Lidenbrock was thrilled.
Hij wilde meteen naar IJsland om de ingang te vinden.
He wanted to go to Iceland immediately to find the entrance.
Axel was bang, maar hij hield van zijn oom en wilde hem helpen.
Axel was scared, but he loved his uncle and wanted to help him.
Ze pakten hun koffers en namen een schip naar IJsland.
They packed their bags and took a ship to Iceland.
De reis was lang en vermoeiend, maar uiteindelijk bereikten zij Reykjavik, de hoofdstad van IJsland.
The journey was long and tiring, but they finally arrived in Reykjavik, the capital of Iceland.
In Reykjavik ontmoetten ze een gids die Hans heette.
In Reykjavik, they met a guide named Hans.
Hans was een grote, sterke man die de IJslandse bergen heel goed kende.
Hans was a big, strong man who knew the Icelandic mountains very well.
Hij ging ermee akkoord om hen te helpen Snæfellsjökull te vinden.
He agreed to help them find Snæfellsjökull. The three of them started their journey to the volcano.
Ze liepen vele dagen door rotsachtige bergen en koude valleien.
They walked for many days through rocky mountains and cold valleys.
Het was heel moeilijk, maar ze gaven niet op.
It was very hard, but they did not give up.
Uiteindelijk bereikten ze Snæfellsjökull.
Finally, they reached Snæfellsjökull.
De vulkaan was hoog en bedekt met ijs en sneeuw.
The volcano was tall and covered in ice and snow.
Ze waren klaar om hun avontuur naar het centrum van de aarde te beginnen.
They were ready to start their adventure to the center of the Earth. They found a cave at the top of the volcano.
Volgens het bericht was dit de ingang.
According to the message, this was the entrance.
Ze gingen de donkere grot binnen en Hans stak een lantaarn aan om de weg te wijzen.
They entered the dark cave, and Hans lit a lantern to show the way.
Ze liepen naar beneden, naar de aarde.
They walked down, down, down into the Earth.
Het pad was smal en glad.
The path was narrow and slippery.
Axel was erg bang, maar hij bleef dicht bij zijn oom en Hans.
Axel was very scared, but he stayed close to his uncle and Hans. After many hours, they reached a big open space inside the Earth.
Het was als een enorme ondergrondse wereld.
It was like a huge underground world.
Er waren vreemde planten en gloeiende rotsen.
There were strange plants and glowing rocks.
Zij waren verbaasd over wat zij zagen.
They were amazed by what they saw.
Ze liepen verder en vonden een grote ondergrondse zee.
They walked further and found a big underground sea.
Het water was warm en helder.
The water was warm and clear.
Er waren reusachtige paddestoelen en vreemde wezens die in de buurt van de zee leefden.
There were giant mushrooms and strange creatures living near the sea.
Ze bouwden een vlot om de zee over te steken.
They built a raft to cross the sea.
De reis over het water was gevaarlijk.
The journey across the water was dangerous.
Er waren sterke stromingen en enorme golven.
There were strong currents and huge waves.
Maar Hans was een ervaren zeeman, en hij hield ze veilig.
But Hans was a skilled sailor, and he kept them safe.
Ze zagen veel verbazingwekkende dingen in de ondergrondse zee, zoals gigantische vissen en gloeiende kwallen.
They saw many amazing things in the underground sea, like giant fish and glowing jellyfish.
Op een dag, terwijl ze zeilden, zagen ze een enorm zeemonster.
One day, while they were sailing, they saw a huge sea monster.
Het was heel eng, maar het viel ze niet aan.
It was very scary, but it did not attack them.
Ze waren erg opgelucht en gingen verder.
They were very relieved and continued their journey.
Na vele dagen bereikten ze de andere kant van de zee.
After many days, they reached the other side of the sea.
Aan de andere kant vonden ze een tunnel die dieper in de aarde ging.
On the other side, they found a tunnel that went deeper into the Earth.
Ze volgden de tunnel en vonden een grote grot met een hete, borrelende bron.
They followed the tunnel and found a big cavern with a hot, bubbling spring.
De hitte was erg hevig en ze hadden veel dorst.
The heat was very intense, and they were very thirsty.
Ze dronken wat water uit de bron en voelden zich beter.
They drank some water from the spring and felt better.
Terwijl zij hun reis voortzetten, voelden zij plotseling de grond beven.
As they continued their journey, they suddenly felt the ground shaking.
Het was een aardbeving.
It was an earthquake!
Er vielen stenen van het plafond.
Rocks started falling from the ceiling.
Ze renden zo snel als ze konden om aan de vallende stenen te ontsnappen.
They ran as fast as they could to escape the falling rocks.
Ze vonden een andere tunnel en gingen er snel in.
They found another tunnel and quickly entered it.
De tunnel leidde hen naar boven.
The tunnel led them upwards.
Ze liepen uren naar boven.
They walked up for many hours.
De hitte werd ondraaglijk.
The heat was becoming unbearable.
Eindelijk zagen ze licht aan het einde van de tunnel.
Finally, they saw light at the end of the tunnel.
Ze liepen naar het licht en bevonden zich weer in een vulkaan.
They walked towards the light and found themselves inside a volcano again.
Maar deze keer was het een andere vulkaan.
But this time, it was a different volcano.
Ze waren helemaal van IJsland naar Italië gereisd!
They had traveled all the way from Iceland to Italy!
Ze waren in de Stromboli vulkaan.
They were inside the Stromboli volcano.
Ze klommen snel de vulkaan uit en waren blij de blauwe hemel weer te zien.
They quickly climbed out of the volcano and were happy to see the blue sky again.
Ze waren weer boven gekomen.
They had made it back to the surface!
Ze waren moe en vuil, maar heel blij dat ze nog leefden.
They were tired and dirty but very happy to be alive.
Ze reisden terug naar Duitsland en vertelden iedereen over hun ongelooflijke reis.
They traveled back to Germany and told everyone about their incredible journey.
Velen geloofden hen niet, maar het kon hen niet schelen.
Many people did not believe them, but they did not care.
Ze hadden het avontuur van hun leven meegemaakt en ontdekten verbazingwekkende dingen diep in de aarde.
They had experienced the adventure of a lifetime and discovered amazing things deep inside the Earth. Professor Lidenbrock continued his studies with even more passion, and Axel was proud of their journey.
Hans ging terug naar IJsland, blij dat hij had geholpen bij zo'n ongelooflijk avontuur.
Hans went back to Iceland, happy to have helped in such an incredible adventure.
Ze herinnerden zich hun reis naar het centrum van de aarde voor de rest van hun leven.
They all remembered their journey to the center of the Earth for the rest of their lives.