Вихід: Шляхи свободи
Exodus Paden van Vrijheid
Звільнення з рабства, кари єгипетські, Синай та скинія.
Ізраїльтяни стали рабами в Єгипті, тяжко працюючи під жарким сонцем.
Farao dwong de nakomelingen van Israël om zijn steden te bouwen onder harde zwepen.
Бог почув їхні стогони і покликав Мойсея, щоб він вивів народ на волю.
God hoorde hun kreunen en verscheen aan Mozes in een struik die brandde zonder as achter te laten.
Мойсей прийшов до фараона з вимогою: «Відпусти Мій народ!»
Hij zei tegen Mozes dat hij de farao moest confronteren en vrijheid voor iedere slaaf moest eisen.
Фараон був впертим, тому Бог послав десять страшних кар на єгипетську землю.
Mozes keerde met Aäron terug, hief zijn staf op en Egypte leed onder plagen van bloed, kikkers en duisternis.
Остання кара змусила фараона здатися, і народ Ізраїлю вирушив у дорогу.
Na de laatste nacht waarin de eerstgeborenen stierven, smeekte farao het volk snel te vertrekken.
Коли вони підійшли до Червоного моря, армія єгиптян почала їх наздоганяти.
Families bakten ongezuurd brood, droegen Jozefs beenderen en liepen richting de zee.
Бог розділив води моря, і люди перейшли його по суші, як по рівній дорозі.
Met water voor zich en strijdwagens achter zich strekte Mozes zijn staf uit en de zee spleet als twee glanzende muren.
У пустелі Бог давав їм манну з неба і воду зі скелі щодня.
Israël trok over droog land terwijl het leger verdronk toen het water terugstortte.
Біля гори Синай Мойсей отримав Десять Заповідей на кам'яних таблицях.
Bij de berg Sinaï donderde het terwijl God de Tien Geboden op steen gaf.
Народ обіцяв слухатися Бога, але іноді їхні серця ставали невірними.
Het volk beloofde te gehoorzamen maar vormde al snel een gouden kalf en danste eromheen.
Мойсей збудував скинію — пересувний храм, де жила Божа присутність.
Mozes verbrijzelde de tafelen, smeekte om genade en hieuw nieuwe stenen nadat het kamp zich bekeerde.
Хмара вдень і стовп вогню вночі вели їх крізь піски та вітри.
Daarna volgden gedetailleerde instructies voor de tabernakel, priesterkleding en dagelijkse offers.
Хоча шлях був довгим, Бог терпляче виховував Свій народ для обіцяної землі.
Ambachtslieden weefden gordijnen, smeedden de ark en vulden de tent met de geur van zalfolie.
Ця історія вчить нас, що свобода — це шлях довіри до Божого керівництва.
Gods wolk rustte boven de voltooide tabernakel en leidde de kampen overdag, en vuur leidde 's nachts.
Мораль: Справжня свобода знайдена в послуху Богові, який визволяє від кайданів.
Moraal: Vrijheid blijft bestaan wanneer mensen het verbond herinneren dat hen redde.