The Cave and the Thirteen Friends

Once upon a time, in a land called Thailand, there lived thirteen friends.

Er was eens, in een land dat Thailand heette, leefden dertien vrienden.

Twelve were young boys who loved to play soccer.

Twaalf waren jonge jongens die graag voetbal speelden.

One was their kind coach who cared for them like a father.

Een van hen was hun vriendelijke trainer die als een vader voor hen zorgde.

One sunny day after soccer practice, the boys felt brave and curious.

Op een zonnige dag na de voetbalopleiding voelden de jongens zich moedig en nieuwsgierig.

"Let's explore the big cave!"

"Laten we de grot verkennen!"

they said.

Dat zeiden ze.

The coach smiled and agreed to go with them.

De trainer glimlachte en stemde toe met hen mee te gaan.

The cave was dark and mysterious.

De grot was donker en mysterieus.

Water dripped from the ceiling like gentle rain.

Water druppelde van het plafond als zachte regen.

The friends walked deeper and deeper into the cave, laughing and talking.

De vrienden liepen steeds dieper de grot in, lachen en praten.

But while they were inside, the sky grew angry.

Maar terwijl ze binnen waren, werd de hemel boos.

Heavy rain began to fall outside.

Buiten begon het hevig te regenen.

The rain was so strong that water rushed into the cave like a hungry river.

De regen was zo sterk dat het water in de grot stroomde als een hongerige rivier.

Soon, the water blocked their way out.

Het water blokkeerde hun weg naar buiten.

The thirteen friends were trapped in a small, dry place deep in the cave.

De dertien vrienden zaten gevangen in een kleine, droge plek diep in de grot.

They had no food and no way to call for help.

Ze hadden geen voedsel en geen manier om om hulp te roepen.

Days passed.

Dagen gingen voorbij.

The boys and their coach stayed calm and shared what little water they could find.

De jongens en hun trainer bleven kalm en deelden wat water ze konden vinden.

The coach taught them to meditate and stay hopeful.

De coach leerde hen te mediteren en hoopvol te blijven.

"Someone will find us," he said with a gentle voice.

"Iemand zal ons vinden", zei hij met een zachte stem.

Above ground, their families cried and worried.

Boven de grond huilden hun families en maakten zich zorgen.

People from all over the world came to help.

Mensen uit de hele wereld kwamen helpen.

Brave divers, smart engineers, and strong workers all worked together like ants building a hill.

Moedige duikers, slimme ingenieurs en sterke arbeiders werkten allemaal samen als mieren die een heuvel bouwen.

For eighteen long days, the rescue team searched and planned.

Achttien dagen lang zocht en plande het reddingsteam.

Finally, brave divers found the thirteen friends alive in their small cave room.

Uiteindelijk vonden moedige duikers de dertien vrienden levend in hun kleine grotkamer.

But getting out was dangerous.

Maar weggaan was gevaarlijk.

The cave was still full of water, and the path was long and dark.

De grot was nog vol water en het pad was lang en donker.

Special divers had to carry each boy through the underwater tunnels, one by one.

Speciale duikers moesten elke jongen één voor één door de onderwater tunnels dragen.

It took three days to bring everyone home safely.

Het duurde drie dagen om iedereen veilig thuis te brengen.

When the last boy came out of the cave, the whole world celebrated like it was a holiday.

Toen de laatste jongen uit de grot kwam, vierde de hele wereld alsof het een feest was.

The thirteen friends learned that courage means staying calm when scared.

De dertien vrienden leerden dat moed betekent kalm blijven als je bang bent.

They learned that hope can light up even the darkest cave.

Ze leerden dat hoop zelfs de donkerste grot kan verlichten.

Most importantly, they learned that when people work together with kind hearts, they can move mountains and empty seas.

Het belangrijkste was dat ze leerden dat als mensen samenwerken met een goed hart, ze bergen en lege zeeën kunnen verplaatsen.

And from that day on, whenever children heard this story, they remembered: no matter how dark your cave might seem, there are always people who care about you and will never stop looking until they bring you home.

Vanaf die dag herinneren kinderen zich dit verhaal: hoe donker je grot ook lijkt, er zijn altijd mensen die om je geven en nooit zullen stoppen met zoeken totdat ze je thuis brengen.

When we work together with love and never give up hope, we can overcome any challenge, no matter how big it seems.

Als we met liefde samenwerken en nooit de hoop opgeven, kunnen we elke uitdaging overwinnen, hoe groot die ook lijkt.