El caso del olor robado
De zaak van de gestolen geur
Esta es una fábula tradicional sobre la justicia y la codicia. Nos enseña que tratar de cobrar por cosas que no cuestan nada puede llevar a no recibir nada a cambio.
Hace mucho tiempo, en una ciudad concurrida, vivía un hombre pobre llamado Tom.
Lang geleden leefde er in een drukke stad een arme man die Tom heette.
No tenía dinero para comer, pero pasaba todos los días por un panadero.
Hij had geen geld voor eten, maar elke dag liep hij langs een bakkerij.
El panadero hizo el pan más maravilloso.
De bakker maakte het heerlijkste brood.
El olor era tan bueno que Tom se detenía y lo inhalaba profundamente.
De geur was zo lekker dat Tom zou stoppen en diep inademden.
Un día, Tom trajo un pedazo de pan duro y seco de casa.
Op een dag bracht Tom een stukje hard, droog brood mee van huis.
Se paró fuera de la panadería y sostuvo su pan cerca de la ventana.
Hij stond buiten de bakkerszaak en hield zijn brood bij het raam.
Mientras olía el pan fresco dentro, comió su propio pedazo seco.
Terwijl hij het verse brood binnen rook, at hij zijn eigen droog stuk.
El buen olor hizo que su pobre comida tuviera mejor sabor.
De goede geur maakte zijn arme maaltijd beter smaken.
El panadero vio esto suceder muchas veces.
De bakker zag dit vaak gebeuren.
Se enfadó.
Hij werd boos.
"¡Este hombre me está robando!"
"Deze man steelt van mij!"
lo dijo.
Dat zei hij.
¡Se lleva el olor de mi pan sin pagar!
"Hij ruikt mijn brood zonder te betalen!"
El panadero fue al juez.
De bakker ging naar de rechter.
"Este pobre hombre roba el olor de mi pan todos los días", le dijo al juez.
"Deze arme man steelt elke dag de geur van mijn brood", zei hij tegen de rechter.
"Debe pagarme por lo que ha tomado".
Hij moet me betalen voor wat hij heeft gestolen.
El juez pensó que era un caso extraño, pero llamó a Tom a la corte.
De rechter vond dit een vreemde zaak, maar hij riep Tom naar de rechtbank.
"¿Es verdad que hueles el pan del panadero?"
"Is het waar dat je het brood van de bakker ruikt?"
preguntó el juez.
vroeg de rechter.
"Sí, señor", dijo Tom.
"Ja, meneer", zei Tom.
"No tengo dinero para buena comida.
"Ik heb geen geld voor goed eten.
El olor me ayuda a comer mi pan seco".
De geur helpt me mijn droog brood te eten".
El juez se volvió hacia el panadero.
De rechter wendde zich tot de bakker.
"¿Cuánto dinero quieres por el olor robado?"
Hoeveel geld wil je voor de gestolen geur?
"Tres monedas de plata", dijo el panadero con una sonrisa codiciosa.
"Drie zilveren munten", zei de bakker met een hebzuchtige glimlach.
El juez asintió.
De rechter knikte.
Le preguntó a Tom: "¿Tienes tres monedas de plata?"
Hij vroeg Tom: "Heb je drie zilveren munten?"
Tom metió la mano en su bolsillo y sacó sus últimas tres monedas.
Tom stak zijn hand in zijn zak en trok zijn laatste drie munten eruit.
Eran todo lo que tenía en el mundo.
Ze waren alles wat hij in de wereld had.
"Date las monedas en la mano", dijo el juez.
"Schud de munten in je hand", zei de rechter.
Tom sacudió las monedas.
Tom schudde de munten.
Hacían un sonido agradable.
Ze maakten een aangenaam geluid.
Baker, ¿oíste ese sonido?
Baker, heb je dat geluid gehoord?