Mein Name ist Dido. Ich bin die Königin von Karthago.

Mijn naam is Dido. Ik ben de Koningin van Carthago.

Ich möchte dir von dem Mann erzählen, der mir das Herz gebrochen hat.

Ik wil je vertellen over de man die mijn hart heeft gebroken.

Eines Tages kamen Schiffe in meine Stadt.

Op een dag kwamen er schepen naar mijn stad.

Die Schiffe waren zerbrochen.

De schepen waren gebroken.

Die Männer waren müde und hungrig.

De mannen waren moe en hongerig.

Ihr Anführer war groß und gutaussehend.

Hun leider was lang en knap.

Sein Name war Aeneas.

Zijn naam was Aeneas.

"Bitte helft uns,"

"Help ons alstublieft,"

sagte er.

zei hij.

"Wir haben unser Zuhause verloren."

"We hebben ons thuis verloren."

Troja ist gefallen.

"Troje is verdwenen."

Die Griechen verbrannten alles.

De Grieken verbrandden alles.

Er tat mir leid.

Ik had medelijden met hem.

Ich gab ihm Essen und einen Platz zum Schlafen.

Ik gaf hem eten en een plek om te slapen.

Ich hörte seinen Geschichten über den Krieg zu.

Ik luisterde naar zijn verhalen over de oorlog.

Er erzählte mir von dem großen hölzernen Pferd.

Hij vertelde me over het grote houten paard.

Er erzählte mir, wie er seinen alten Vater auf dem Rücken trug, als sie flohen.

Hij vertelde me hoe hij zijn oude vader op zijn rug droeg toen ze wegvluchtten.

Mit jedem Tag mochte ich ihn mehr.

Elke dag mocht ik hem meer.

Jeden Tag mochte er mich mehr.

Elke dag hield hij meer van mij.

Wir wandelten in meinen Gärten.

We wandelden in mijn tuinen.

Wir aßen zusammen zu Abend.

We aten samen het avondmaal.

Wir sprachen, bis die Sterne hervorkamen.

We praatten tot de sterren tevoorschijn kwamen.

"Bleib bei mir,"

"Blijf bij me,"

sagte ich.

zei ik.

"Sei mein König."

"Wees mijn koning."

"Wir können hier glücklich sein."

"We kunnen hier gelukkig zijn."

Er küsste mich.

Hij kuste me.

"Ja,"

"Ja,"

sagte er.

zei hij.

"Ich möchte bleiben."

"Ik wil blijven."

Doch die Götter hatten andere Pläne.

Maar de goden hadden andere plannen.

Sie sandten eine Botschaft an Aeneas.

Zij zonden een boodschap naar Aeneas.

"Du musst nach Italien gehen."

"Je moet naar Italië gaan."

"Du musst eine neue Stadt errichten."

"Je moet een nieuwe stad bouwen."

"Dein Volk braucht dich."

"Je volk heeft je nodig."

Eines Morgens wachte ich allein auf.

Op een ochtend werd ik alleen wakker.

Ich lief zum Fenster.

Ik rende naar het raam.

Seine Schiffe segelten davon.

Zijn schepen voeren weg.

Er sagte nicht auf Wiedersehen.

Hij nam geen afscheid.

Er blickte nicht zurück.

Hij keek niet om.

Mein Herz zerbrach in tausend Stücke.

Mijn hart brak in duizend stukken.

Ich stieg auf die Spitze meines Palastes.

Ik klom naar de top van mijn paleis.

Ich beobachtete, wie seine Schiffe kleiner und kleiner wurden.

Ik keek toe hoe zijn schepen kleiner en kleiner werden.

"Ich habe dich geliebt!"

"Ik hield van je!"

Ich schrie es dem Meer entgegen.

Ik schreeuwde naar de zee.

"Ich habe dir alles gegeben!"

"Ik heb je alles gegeven!"

Aber er war fort.

Maar hij was weg.

Er ging nach Italien.

Hij ging naar Italië.

Er erbaute seine neue Stadt.

Hij bouwde zijn nieuwe stad.

Sie nennen es jetzt Rom.

Ze noemen het nu Rome.

Und ich?

En ik?

Ich bin noch immer hier, erinnere mich noch immer an den Mann, der fortsegelte.

Ik ben er nog steeds, herinner me nog steeds de man die wegzeilde.