Cover of The Lonely Man Behind the Mask

De Eenzame Man Achter het Masker

L'Homme Solitaire Derrière le Masque

Achter zijn vrolijke glimlach en behulpzame karakter draagt Marcus een zwaar geheim dat hem op afstand houdt van iedereen om hem heen. Wanneer een nieuwe buurvrouw door zijn zorgvuldig opgebouwde façade begint te kijken, moet hij beslissen of hij alles op het spel wil zetten voor een kans op echte verbinding.

Review
Compare with:

Kleine Emma hield van Halloween.

La petite Emma adorait Halloween.

Ze trok haar kattenpakje aan en keek in de spiegel.

Elle mit son déguisement de chat et se regarda dans le miroir.

Haar zwarte oren waren perfect.

Ses oreilles noires étaient parfaites.

Haar staart was lang en pluizig.

Sa queue était longue et touffue.

Ze was klaar om snoep te gaan halen.

Elle était prête à aller chercher des bonbons.

"Wees voorzichtig," zei haar moeder.

« Fais attention », dit sa maman.

"Kom voor negen uur thuis."

« Rentre à la maison avant neuf heures. »

Emma liep door de Esdoornstraat met haar oranje tas.

Emma descendit la rue Maple avec son sac orange.

De huizen hadden enge versieringen.

Les maisons avaient des décorations effrayantes.

Plastic spinnen hingen aan de bomen.

Des araignées en plastique pendaient des arbres.

Nepgeesten bewogen in de wind.

De faux fantômes bougeaient dans le vent.

Jack-o'-lanterns glimlachten met geel licht.

Les citrouilles d'Halloween souriaient d'une lumière jaune.

Ze klopte op de eerste deur.

Elle frappa à la première porte.

"Snoep of je leven!"

Des bonbons ou un sort !

Mevrouw Johnson gaf haar chocoladerepen.

Mme Johnson lui a donné des barres de chocolat.

Wat een schattige kat!

Quel chat mignon !

Emma bezocht tien huizen.

Emma a visité dix maisons.

Haar tas werd zwaar van de snoep.

Son sac est devenu lourd avec tous les bonbons.

Ze was heel blij.

Elle était très heureuse.

Toen zag ze een vreemd huis aan het einde van de straat.

Puis elle vit une étrange maison au bout de la rue.

Het was oud en donker.

Elle était vieille et sombre.

De ramen waren kapot.

Les fenêtres étaient cassées.

Dode bladeren bedekten de tuin.

Des feuilles mortes recouvraient la cour.

Maar er was iemand thuis.

Mais quelqu'un était à la maison.

Een klein lichtje bewoog binnen.

Une petite lumière bougeait à l'intérieur.

Emma liep naar de voordeur.

Emma se dirigea vers la porte d'entrée.

Hij was zwart geverfd.

Elle était peinte en noir.

Ze klopte drie keer aan.

Elle frappa trois fois.

De deur ging langzaam open.

La porte s'ouvrit lentement.

Er stond een lange man.

Un homme de grande taille se tenait là.

Hij droeg een wit spookmasker.

Il portait un masque blanc de fantôme.

Het masker had grote zwarte gaten voor ogen.

Le masque avait de gros trous noirs en guise d'yeux.

Zijn mond was bloedrood geschilderd.

Sa bouche était peinte en rouge comme du sang.

"Snoep of je leven," zei Emma.

« Des bonbons ou un sort », dit Emma.

Haar stem was nu zacht.

Sa voix était maintenant silencieuse.

De man sprak niet.

L'homme ne dit rien.

Hij hield een schaal met snoep naar voren.

Il tendit un bol de bonbons.

Maar de snoepjes zagen er oud uit.

Mais les bonbons avaient l'air vieux.

Het was bedekt met stof en spinnenwebben.

Il était recouvert de poussière et de toiles d'araignée.

Emma reikte naar een stuk.

Emma tendit la main vers un morceau.

De man greep haar pols.

L'homme lui saisit le poignet.

Zijn hand was ijskoud.

Sa main était froide comme la glace.

"Dank je wel dat je gekomen bent," zei hij.

« Merci d'être venu », dit-il.

Zijn stem was diep en vreemd.

Sa voix était grave et étrange.

"Ik heb op je gewacht."

« Je vous attendais. »

Emma probeerde zich los te trekken.

Emma essaya de se dégager.

Maar de hand van de man was te sterk.

Mais la main de l'homme était trop forte.

"Laat me los!"

Lâchez-moi !

riep ze.

cria-t-elle.

De man lachte.

L'homme a ri.

Je wilde snoep.

Tu voulais des bonbons.

Nu moet je de prijs betalen.

Maintenant tu dois en payer le prix.

Hij trok Emma het donkere huis in.

Il entraîna Emma dans la maison sombre.

De deur viel met een luide klap dicht.

La porte se referma avec un claquement sonore.

Binnen was het huis vol spinnenwebben.

À l'intérieur, la maison était pleine de toiles d'araignée.

Overal stond oude meubels.

De vieux meubles étaient partout.

Muizen renden over de vloer.

Des souris couraient sur le sol.

De lucht rook naar oude sokken.

L'air sentait les vieilles chaussettes.

"Ga zitten," zei de man.

« Asseyez-vous », dit l'homme.

Hij wees naar een oude stoel.

Il désigna une vieille chaise.

Emma was bang.

Emma avait peur.

Maar toen kreeg ze een idee.

Mais alors elle eut une idée.

Ze herinnerde zich wat haar grote broer haar had geleerd.

Elle se rappela ce que son grand frère lui avait enseigné.

"Wacht," zei ze.

« Attends », dit-elle.

"Je bent iets vergeten."

Tu as oublié quelque chose.

"Wat?"

Quoi ?

vroeg de man.

demanda l'homme.

"Je moet me een keuze geven.

« Vous devez me laisser le choix.

Snoep of je leven.

Des bonbons ou un sort.

Ik zei snoep.

J'ai dit un bonbon.

Je hebt me snoep gegeven.

Tu m'as donné des bonbons.

Maar als het snoep slecht is, kan ik in plaats daarvan voor poets kiezen.

Mais si les bonbons ne sont pas bons, je peux choisir le mauvais tour à la place.

De man stopte.

L'homme s'arrêta.

Hij dacht hierover na.

Il réfléchit à cela.

"Je hebt gelijk," zei hij langzaam.

« Tu as raison », dit-il lentement.

"Welke truc wil je?"

« Quel tour veux-tu ? »

Emma glimlachte.

Emma sourit.

"Ik wil je echte gezicht zien."

« Je veux voir ton vrai visage. »

De man was lange tijd stil.

L'homme resta silencieux pendant un long moment.

Toen reikte hij omhoog en trok zijn masker af.

Puis il leva la main et retira son masque.

Eronder was een vriendelijke oude man met wit haar.

En dessous se trouvait un vieil homme bienveillant aux cheveux blancs.

Hij zag er verdrietig en eenzaam uit.

Il avait l'air triste et solitaire.

"Ik wilde gewoon dat iemand me kwam opzoeken," zei hij.

« Je voulais juste que quelqu'un vienne me voir », dit-il.

"Niemand komt meer bij mij thuis.

Personne ne vient plus chez moi.

Ik dacht dat het masker Halloween leuker zou maken.

Je pensais que le masque rendrait Halloween plus amusant.

Emma had medelijden met hem.

Emma eut pitié de lui.

Je hebt geen eng masker nodig.

Tu n'as pas besoin d'un masque effrayant.

Wees gewoon aardig en mensen zullen langskomen.

Il suffit d'être gentil et les gens viendront vous voir.

Ze help hem zijn huis schoonmaken en deelde haar snoep met hem.

Elle l'a aidé à nettoyer sa maison et a partagé ses bonbons avec lui.

Ze werden goede vrienden.

Ils devinrent bons amis.

Vanaf die dag bezocht Emma hem elke week.

À partir de ce jour-là, Emma lui rendit visite chaque semaine.

En elke Halloween deelde hij het beste snoep van Maple Street uit.

Et chaque Halloween, il distribuait les meilleurs bonbons de la rue Maple.