Een jongen zag een pot vol noten.

A boy saw a jar full of nuts.

De pot had een kleine opening aan de bovenkant.

The jar had a small opening at the top.

De jongen stak zijn hand in de pot.

The boy put his hand inside the jar.

Hij greep zoveel noten als hij kon vasthouden.

He grabbed as many nuts as he could hold.

Nu zat zijn hand vol noten.

Now his hand was full of nuts.

Maar zijn hand was te groot om uit de pot te komen.

But his hand was too big to come out of the jar.

De jongen probeerde zijn hand eruit te trekken.

The boy tried to pull his hand out.

Het lukte hem niet.

He could not do it.

Zijn hand zat vast.

His hand was stuck.

De jongen begon te huilen.

The boy started to cry.

Hij wilde de noten, maar hij wilde ook zijn hand vrij hebben.

He wanted the nuts, but he also wanted his hand free.

Een oude man liep voorbij.

An old man walked by.

Hij zag de jongen huilen.

He saw the boy crying.

"Wat is er mis?"

"What is wrong?"

vroeg de oude man.

asked the old man.

"Mijn hand zit vast in deze pot,"

"My hand is stuck in this jar,"

zei de jongen.

said the boy.

De oude man keek naar de pot.

The old man looked at the jar.

Hij keek naar de hand van de jongen.

He looked at the boy's hand.

"Laat de helft van de noten los,"

"Let go of half the nuts,"

zei de oude man.

said the old man.

"Dan zal je hand eruit komen."

"Then your hand will come out."

De jongen wilde de noten niet loslaten.

The boy did not want to let go of the nuts.

Maar uiteindelijk liet hij de helft vallen.

But finally, he dropped half of them.

Zijn hand werd kleiner.

His hand became smaller.

Nu kon hij zijn hand uit de pot trekken.

Now he could pull his hand out of the jar.

De jongen was vrij.

The boy was free.

Hij had nog wat noten om te eten.

He still had some nuts to eat.