Het wilde zwijn en de vos.

Er was eens, in een dicht bos, een wilde zwijn.

Once upon a time, in a dense forest, there lived a wild boar.

Op een dag was het wilde zwijn zijn slagtanden aan het slijpen tegen de stam van een boom.

One day, the wild boar was sharpening his tusks against the trunk of a tree.

Een vos kwam toevallig langs en zag het everzwijn.

A fox happened to pass by and saw the boar.

De vos, nieuwsgierig, vroeg aan het everzwijn: "Waarom scherp je je slagtanden?

The fox, curious, asked the boar, "Why are you sharpening your tusks?

Er zijn geen jagers of gevaren in de buurt".

There are no hunters or dangers around."

Het wilde zwijn stopte even en antwoordde: "Ik ben mijn slagtanden aan het slijpen, want het is altijd beter om voorbereid te zijn.

The wild boar stopped for a moment and replied, "I am sharpening my tusks because it is always better to be prepared.

Gevaar kan op elk moment komen, en ik wil klaar zijn om mezelf te verdedigen".

Danger can come at any time, and I want to be ready to defend myself."

De vos lachte en zei: "Je verspilt je tijd.

The fox laughed and said, "You are wasting your time.

Je hoeft je geen zorgen te maken over iets dat misschien niet gebeurt".

There is no need to worry about something that might not happen."

Het wilde zwijn negeerde de vos en bleef zijn slagtanden slijpen.

The wild boar ignored the fox and continued sharpening his tusks.

Later die dag kwam een groep jagers het bos binnen.

Later that day, a group of hunters entered the forest.

De vos, die niet voorbereid was, moest voor zijn leven vluchten.

The fox, who was not prepared, had to run for his life.

Het wilde zwijn daarentegen was klaar en wist zich te verdedigen met zijn scherpe slagtanden.

The wild boar, on the other hand, was ready and managed to defend himself with his sharp tusks.

De moraal van het verhaal: Het is altijd beter voorbereid te zijn op gevaar, ook al lijkt het ver weg.

Moral of the story: It is always better to be prepared for danger, even if it seems far away.