De gewone boom

Er waren eens twee reizigers die op een warme, stoffige weg liepen op een zomerdag.

Once upon a time, two travelers were walking along a hot, dusty road on a summer day.

De zon was erg sterk en ze moesten rusten.

The sun was very strong, and they needed to rest.

Al gauw zagen zij een grote, hoge platan met brede takken en groene bladeren.

Soon, they saw a big, tall plain tree with wide branches and green leaves.

Ze gingen naar de boom en gingen zitten in de koele schaduw.

They went to the tree and sat down in its cool shade.

Terwijl zij rustten, keek een reiziger naar de boom en zei: "Deze platanenboom is nutteloos.

As they rested, one traveler looked up at the tree and said, "This plain tree is useless.

Het heeft geen vruchten, en het laat alleen maar bladeren op de grond vallen".

It doesn't have any fruit, and all it does is drop leaves on the ground."

Toen zei een stem uit de boom: "O ondankbare schepselen!

Just then, a voice from the tree said, "You ungrateful creatures!

U zit in mijn koele schaduw, en toch zegt u dat ik nutteloos ben!" De reizigers waren verbaasd en beseften dat zij de schaduw van de boom niet hadden gewaardeerd, wat op zo'n hete dag een grote zegen was.

You are sitting in my cool shade, and yet you say I am useless!" The travelers were surprised and realized that they had not appreciated the tree's shade, which was a great blessing on such a hot day.

Onze beste zegeningen worden vaak het minst gewaardeerd

Our best blessings are often the least appreciated