Androcles

Androcles

×

Er was eens een slaaf met de naam Andocles die van zijn meester ontsnapte en vluchtte naar het bos.

Toen hij in het bos aan het rond dwalen was, kwam hij een Leeuw tegen die op de grond lag te kreunen en steunen.

Eerst wilde hij vluchten, maar toen hij merkte dat de Leeuw hem niet achterna kwam, draaide hij om en keerde terug naar de Leeuw.

Toen hij dichterbij kwam, stak de Leeuw zijn gezwollen en bebloede klauw uit. Androcles zag dat er een enorme doorn in zat en dat dit veel pijn veroorzaakte.

Hij trok de doorn er uit en verbond de klauw van de Leeuw, die spoedig weer omhoog kwam en de hand van Androcles likte zoals een hond.

Toen nam de Leeuw Androcles terug naar zijn grot en bracht hem iedere dat vlees waarvan hij kon leven.

Maar kort daarna werden Androcles en de Leeuw gevangen genomen. De slaaf werd veroordeeld en zou voor de Leeuw gegooid worden, nadat deze dagen zonder eten werd gehouden.

De Keizer en zijn hele gevolg kwamen om het spektakel te zien en Androcles werd naar het midden van de arena geleid.

Kort daarna werd de Leeuw losgelaten uit zijn hok en spoedde zich springend en grommend richting zijn slachtoffer.

Maar toen hij dichterbij Androcles kwam, herkende hij zijn vriend, ging voor hem liggen en likte zijn handen zoals een vriendelijke hond.

De Keizer was verbaasd en liet Androcles naar hem toe komen om het hele verhaal aan hem te vertellen.

Waarop de slaaf werd vergeven en vrijgelaten, en de Leeuw werd losgelaten in het bos waar hij vandaan kwam.

Moraal van Aesop's Fabel: Dankbaarheid is het teken van nobele zielen.