Troussos ran his hands through his hair and appeared to come to a decision.
“This may sound rather forward of me but ...your father would have wanted you to work here.”

Troussos haalde zijn handen door zijn haar en leek tot een beslissing te komen.
“Het klinkt misschien wat vrijpostig, maar...je vader zou hebben gewild dat je hier kwam werken.

Baeder’s jaw dropped. “Who the hell do you think you are?” 
Troussos held his hands up in supplication. “I knew your father very well. He was a good friend. What do you know of him?”

Baeder’s mond viel open van verbazing.
“Wie denkt u wel niet dat u bent?”
Troussos hield zijn handen verzoenend omhoog. “Ik kende je vader heel goed. Hij was een goede vriend. Wat weet je van hem?”

Baeder sat down again, totally stunned.
“He, uh, died. Three months before I was born.”
“It was 1972,” said Troussos. “He was reported as missing in Vietnam.”
Baeder nodded vaguely.


Baeder ging weer zitten, compleet van slag.
“Hij, eh, is overleden. Drie maanden voordat ik werd geboren.”
“Het was 1972,” zei Troussos. “Hij werd als vermist opgegeven in Vietnam.”
Baeder knikte vaag.

“Your father did not die in Vietnam.”
William looked up sharply. “What do you mean?”
“Don’t get me wrong. Unfortunately your father did die in 1972. He was not, however, killed in Vietnam.”

“Je vader is niet in Vietnam omgekomen.”
William keek hem doordringend aan.
“Wat bedoelt u?”
“Begrijp me niet verkeerd. Helaas is je vader in 1972 overleden. Maar hij is niet in Vietnam omgekomen.”

“How did he die?”
“Join us!” 
“That’s not fair!” 
“No, it’s not fair,” said Troussos. “However you have no idea how high the stakes are.”

“Hoe is hij overleden?”
“Neem de baan aan!”
“Dat is niet eerlijk!”
“Nee, dat klopt, het is niet eerlijk,” zei Troussos. “Maar je hebt geen flauw idee wat er op het spel staat.”

“That’s because you haven’t told me anything.” 
“I can’t. Until I have your commitment, I have no choice. I will say this though; you claim to be an engineer.”

“Nee, omdat u me nog niets verteld heeft.”
“Dat kan ik niet. Totdat je besluit om te blijven heb ik geen keus. Ik zal je dit zeggen; je beweert een ingenieur te zijn.”

Warning bells started ringing for Baeder. Oh hell, they know, he thought, but Troussos pressed on.

Baeder keek gealarmeerd op. Shit, ze weten het, dacht hij, maar Troussos ging verder.

“That means you’re supposed to be good at solving problems. Well, we have one hell of a problem and we need you to help us solve it.”

“Dat betekent dat je goed bent in het oplossen van problemen. Nou, we hebben hier een gigantisch probleem en we hebben jou nodig om het op te lossen.”

“Why do you need me so desperately?”
“Join us and you’ll find out.”
Troussos leaned forward.

“Waarom hebt u mij nu zo verschrikkelijk hard nodig?”
“Neem de baan aan en je komt erachter.”
Troussos leunde naar voren.

“You have to trust me, William. I know I’m confusing you, and for that I’m sorry. But I’m offering you the chance of a lifetime. You could even say I’m offering you a lifetime.”

“Je moet me vertrouwen, William. Ik weet dat het verwarrend voor je is, en dat spijt me. Maar ik bied je hier de kans van je leven. Je zou zelfs kunnen zeggen dat ik je je leven bied.”

Baeder did indeed look confused.
“What do you mean by that?”
“If you don’t join us, your lifespan will be measured in months.”

Baeder zag er inderdaad verward uit.
“Wat bedoelt u daarmee?”
“Als je de baan niet aanneemt, zal je leven niet langer duren dan een paar maanden.”

Baeder felt sick in his stomach and he stared coldly at Troussos.
“Are you threatening me now?”

Baeder voelde zich misselijk worden en hij staarde Troussos koud aan.
“Is dat een dreigement?”

“No, no I’m not. We have in our possession a vital piece of equipment that is going to fail in the next few months. If this equipment fails, this planet and everything on it will die.

“Nee, dat niet. We zijn in het bezit van een onmisbare installatie die het over een aantal maanden zal begeven. Als deze installatie het begeeft, zal deze hele planeet met alles erop en eraan weggevaagd worden.

We need your help to prevent this calamity.”
Baeder snorted. “I’ve never heard such a load of tripe...”
“I am deadly serious,” said Troussos. “And I’ll prove it to you.”

We hebben jou nodig om deze ramp te voorkomen.
Baeder snoof verachtelijk.
“Zo’n onzin heb ik nog nooit gehoord...”
“Ik ben doodserieus,” zei Troussos. “En ik zal het je bewijzen.”

He paused and took a deep breath.
“What do you know of the Union?”
“Which union?”
“The Atlantis Union.”

Hij pauzeerde en haalde diep adem.
“Wat weet je van de Unie?”
“Welke unie?”
“De Atlantis Unie.”

Baeder stopped short.
“Why ask me about them?’
“Humour me,” said Troussos.

Baeder verstijfde.
“Waarom vraagt u me daar nu over?”
“Doe me een plezier,” zei Troussos.

“Er, I don’t know where to begin,” Baeder felt like a child who had been asked a particularly difficult question in class.

“Eh, ik weet niet waar ik mee moet beginnen,” Baeder voelde zich als een schooljongen aan wie de leraar een bijzonder moeilijke vraag had gesteld.

“I know what any student of history or archaeology knows. It was a society supposedly formed after the destruction of Atlantis.

“Ik weet wat elke archeologiestudent weet. Het was een vereniging die schijnbaar was opgericht na de vernietiging van Atlantis.

Apparently some disastrous thing happened and it was up to the Union to save the world.

Blijkbaar was er een of andere ramp gebeurd en de Unie moest toen de wereld redden.

In reality, someone captivated by the works of Plato probably formed the Union in Roman times. It died out about five hundred years ago.”

Maar de waarheid is dat iemand die gefascineerd was door de werken van Plato waarschijnlijk de Unie al in de Romeinse tijd heeft opgericht. Ongeveer vijfhonderd jaar geleden werd hij opgeheven.”

“It didn’t die out. It is now an organisation that has operations in every corner of the globe. I am its Chief Executive.”

“Hij is niet opgeheven. Het is nu een organisatie die wereldwijd vestigingen heeft. Ik ben er de Algemeen Directeur van.”

Troussos paused and watched carefully for Baeder’s reaction. “I took over from your father.”

Troussos pauzeerde even en keek oplettend naar Baeder’s reactie. “Ik heb je vader opgevolgd.”

The Union

De Unie

The Atlantis Union is a 10,000-year-old organisation, founded after the destruction of Atlantis. William Baeder is revealed as the new heir of Atlantis who must help the Union access the ancient vaults on the sunken island. However, Professor Julian Troussos, acting regent and head of the ruling council of the Union, will stop at nothing to retain his power. Time and time again, Troussos’ immortality seems to be his salvation, or does it eventually turn out to be a curse? This is the first part of a full-length novel.

De Atlantis Unie is een 10.000-jaar oude organisatie, gesticht na de vernietiging van Atlantis. William Baeder is de troonsopvolger van Atlantis die de Unie moet helpen de kelders op het gezonken eiland te openen. Maar Professor Julian Troussos, waarnemend regent en voorzitter van de Hoge Raad van de Unie, wil koste wat kost zijn macht behouden. Troussos' onsterfelijkheid lijkt hem keer op keer te redden, of zal het hem uiteindelijk fataal worden? Dit is het eerste deel van een volledige roman.

The Atlantis Union - part 1English

De Atlantis Unie (Boek 1) - deel 1Dutch

Mark Kerrigan

English

Dutch