A slave named Androcles once escaped from his master and fled to the forest.

Er was eens een slaaf met de naam Andocles die van zijn meester ontsnapte en vluchtte naar het bos.

As he was wandering about there he came upon a Lion lying down moaning and groaning.

Toen hij in het bos aan het rond dwalen was, kwam hij een Leeuw tegen die op de grond lag te kreunen en steunen.

At first he turned to flee, but finding that the Lion did not pursue him, he turned back and went up to him.

Eerst wilde hij vluchten, maar toen hij merkte dat de Leeuw hem niet achterna kwam, draaide hij om en keerde terug naar de Leeuw.

As he came near, the Lion put out his paw, which was all swollen and bleeding, and Androcles found that a huge thorn had got into it, and was causing all the pain.

Toen hij dichterbij kwam, stak de Leeuw zijn gezwollen en bebloede klauw uit. Androcles zag dat er een enorme doorn in zat en dat dit veel pijn veroorzaakte.

He pulled out the thorn and bound up the paw of the Lion, who was soon able to rise and lick the hand of Androcles like a dog.

Hij trok de doorn er uit en verbond de klauw van de Leeuw, die spoedig weer omhoog kwam en de hand van Androcles likte zoals een hond.

Then the Lion took Androcles to his cave, and every day used to bring him meat from which to live.

Toen nam de Leeuw Androcles terug naar zijn grot en bracht hem iedere dat vlees waarvan hij kon leven.

But shortly afterwards both Androcles and the Lion were captured, and the slave was sentenced to be thrown to the Lion, after the latter had been kept without food for several days.

Maar kort daarna werden Androcles en de Leeuw gevangen genomen. De slaaf werd veroordeeld en zou voor de Leeuw gegooid worden, nadat deze dagen zonder eten werd gehouden.

The Emperor and all his Court came to see the spectacle, and Androcles was led out into the middle of the arena.

De Keizer en zijn hele gevolg kwamen om het spektakel te zien en Androcles werd naar het midden van de arena geleid.

Soon the Lion was let loose from his den, and rushed bounding and roaring towards his victim.

Kort daarna werd de Leeuw losgelaten uit zijn hok en spoedde zich springend en grommend richting zijn slachtoffer.

But as soon as he came near to Androcles he recognised his friend, and fawned upon him, and licked his hands like a friendly dog.

Maar toen hij dichterbij Androcles kwam, herkende hij zijn vriend, ging voor hem liggen en likte zijn handen zoals een vriendelijke hond.

The Emperor, surprised at this, summoned Androcles to him, who told him the whole story.

De Keizer was verbaasd en liet Androcles naar hem toe komen om het hele verhaal aan hem te vertellen.

Whereupon the slave was pardoned and freed, and the Lion let loose to his native forest.

Waarop de slaaf werd vergeven en vrijgelaten, en de Leeuw werd losgelaten in het bos waar hij vandaan kwam.

Moral of Aesop's Fable: Gratitude is the sign of noble souls.

Moraal van Aesop's Fabel: Dankbaarheid is het teken van nobele zielen.

Androcles and the Lion is one of the worldfamous Aesop's fables, which date back to the 5th Century BC. Fables are short stories which illustrate a particular moral and teach a lesson to children. The theme and characters appeal to children and the stories are often humorous and entertaining for kids of all ages. 

Androcles en de Leeuw is een van de wereldberoemde fabels van Aesop uit de vijfde eeuw voor Christus. Fabels zijn korte verhaaltjes die een bepaalde moraal hebben en een les leren voor kinderen. Het thema en de karakters zijn aantrekkelijk voor kinderen en de verhaaltjes zijn vaak humoristisch en onderhoudend voor kinderen van alle leeftijden.  

AndroclesEnglish

AndroclesDutch

Aesop's Fable

English

Dutch